समाचारं

한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

"राष्ट्रीयप्रदर्शनी" चीनदेशस्य सुलेखकसङ्घेन राष्ट्रव्यापिरूपेण आयोजितः बृहत्तमः भव्यः कार्यक्रमः अस्ति, तस्य विषये सम्पूर्णस्य सुलेखसमुदायस्य महत् ध्यानं प्राप्तम् अस्ति अस्मिन् प्रदर्शने प्रदर्शिताः कृतयः मूलतः समकालीनसुलेखकलानां स्तरं प्रतिनिधियन्ति ।

तथापि यदि वयं एतानि कार्याणि सम्यक् अवलोकयामः तर्हि एतेषु कार्येषु समस्याः प्राप्नुमः । यथा, एतत् चित्रम् : १.

अस्मिन् चित्रे किं दोषः ? अत्यन्तं स्पष्टं वस्तु अस्ति यत् शब्दावलीषु बहवः दोषाः सन्ति।

यथा - "Capture my emperor" इति वाक्यस्य दुरुच्चारणं कृत्वा "Lu my emperor" इति परिवर्तनं कृतवान् । "Catch" इत्यस्य अर्थः "आगतः", "लु" इत्यस्य अर्थः "स्वतन्त्रतया चलनम्" इति अक्षरशः "Catch" इति सम्यक् ।

"Catch" तथा "逯" इत्येतयोः ग्लिफ्स् समानाः सन्ति एषा त्रुटिः न्यूनातिन्यूनं लेखकस्य पाठस्य अर्थस्य अवगमनस्य अभावं दर्शयति । अद्यतनसुलेखकाः लेखनकाले केचन तुल्यकालिकरूपेण अपरिचितवस्तूनि अन्वेष्टुं रोचन्ते । किं भ्रान्तिकं यत् भवन्तः लेखस्य विषयवस्तु अपि न जानन्ति अतः किमर्थं लिखितव्यम् ?

अन्यत् उदाहरणं यत् सुइजिया-नगरस्य नाम युएजियाङ्ग्युन् इति अभवत्, परन्तु तस्य नाम भूलवशं युएजियाङ्ग्युन् इति परिवर्तितम् । केचन जनाः मन्यन्ते यत् "云" "云" च चीनीयवर्णाः अतीव समानाः सन्ति । पारम्परिकचीनीसुलेखः कथं गलतः भवितुम् अर्हति ?

वस्तुतः "मेघः" इति शब्दः न केवलं गलतः, अपितु सर्वथा गलतः अपि अस्ति । "मेघः" इति मूलशब्दः, वाक्यस्य अन्ते "प्रवचनम्" इति अर्थं करोति, न तु आकाशे मेघान् निर्दिशति । "मेघः" "मेघः" च प्राचीनचीनीभाषायां पार्श्वे पार्श्वे विद्यन्ते, तेषां अर्थाः भिन्नाः सन्ति अतः तेषां लेखने भ्रमः न कर्तव्यः ।

लेखकः अत्र "मेघः" इति शब्दस्य प्रयोगं करोति यतोहि प्रथमं सः मूलग्रन्थस्य अर्थं पूर्णतया न अवगतवान्, द्वितीयं च चीनीयवर्णस्य वा पारम्परिकसरलवर्णस्य वा तस्य अवगमनं पर्याप्तं सम्यक् नास्ति इति दर्शयति

लेखकेन कृताः गम्भीराः त्रुटयः, यथा "वाई नेइ" इति "वाई नेइ" इति त्रुटिः, "फू" इत्यस्य "न" इति त्रुटिः, मूलग्रन्थस्य स्थाने मया स्वस्य अवगमनं कृतम्

अस्मिन् पुस्तके बहुशब्दाः आसन्, प्रथमपरिच्छेदे एव एतावन्तः त्रुटयः आसन् यत् तस्य पठनस्य रुचिः नष्टा अभवत् । परन्तु पूर्वप्रदर्शनात् न्याय्यं भविष्ये काश्चन त्रुटयः भविष्यन्ति इति अनुमानं कर्तुं शक्नुमः ।

उपर्युक्तानि दोषाणि विहाय एतत् चित्रं कथं आकृष्टम् इति अवलोकयामः।

अस्य चित्रस्य लेखकः एकः छात्रः अस्ति यः अधुना एव स्नातकपदवीं प्राप्तवान् परन्तु अद्यापि स्नातकः न अभवत् । आकारात् न्याय्यं चेत् द्विमीटर् ऊर्ध्वं प्रायः अशीति सेन्टिमीटर् विस्तृतं च अयं नाभः वस्तुतः अतिविशालः अस्ति । "द स्टोरी आफ् युएजियाङ्ग टॉवर" इत्यत्र सम्भवतः ६०० तः अधिकाः शब्दाः सन्ति, परन्तु लेखकः तत् ब्लॉक-अक्षरैः लिखितवान्, यत् वास्तवतः तस्मिन् बहु चिन्तनं कृतवान् ।

तथापि एतादृशं कार्यं सर्वदा सहानुभूतिम् आर्जयितुं परिश्रमस्य उपयोगः इव अनुभूयते। किमर्थमिदम् ? यतो हि केचन लेखकाः न्यायाधीशानां मानसिकतां कथं चिन्तयितुं, कतिपयानि अधिकानि शब्दानि लिखितुं, तस्मिन् अधिकं विचारं कर्तुं च जानन्ति, अस्मिन् सन्दर्भे न्यायाधीशाः एतदपि अवश्यमेव विचारयिष्यन्ति।

यतः अयं पाठः खण्डाक्षरैः लिखितः अस्ति, तस्मिन् जालवृत्तं आकृष्यते, अतः अतीव नियमितः सुकुमारः च दृश्यते । तथापि उपस्थितजनानाम् मध्ये कति जनाः एतत् चित्रं गम्भीरतापूर्वकं दृष्टवन्तः?

आरम्भात् अन्ते यावत् सर्वे प्रथमपङ्क्तौ आरभ्य अन्तिमपङ्क्तिः कीदृशी इति द्रष्टुं शक्नुवन्ति । अतः यद्यपि अस्य ग्रन्थस्य लेखकेन बहु परिश्रमः कृतः तथापि अधिकांशः व्यर्थः अभवत् ।

शैल्याः दृष्ट्या द्वे द्वे अतिरिक्ते लेखकः पीताः पट्टिकाः योजयित्वा शीर्षकं मुद्रालिपिना अभिलेखितवान्, दीर्घं उत्तरलिपिं च लघुनियमितलिपिना लिखितवान् परन्तु मुद्रालिप्याः दुर्बलरेखाः असन्तुलितसंरचना च न केवलं चित्रस्य सौन्दर्यं बहिः आनेतुं असफलाः भवन्ति, अपितु चित्रस्य शैलीं न्यूनीकर्तुं अपि असफलाः भवन्ति

निम्ननियमितलिप्याः अनन्तरं पोस्टस्क्रिप्ट् अपि अनावश्यकं भवति तथा च सोङ्ग लियन् इत्यस्य "युजियाङ्ग टॉवर" इत्यस्य तुलने कनिष्ठ उच्चविद्यालयस्य छात्रः अपि एतादृशं लेखं लिखितुं न शक्नोति।

अतः एषा चीनीचित्रप्रदर्शनी उत्तमरीत्या प्रतीयते, परन्तु वस्तुतः "छद्म-उत्कृष्टा" अस्ति । "अहं मन्ये सर्वे जानन्ति यत् एतत् चित्रं यथार्थं कलात्मकस्तरं प्राप्नोति वा।"