nuntium

한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

post independentiam indiae, praesertim postquam exercitus populi sinensium liberationis in tibet constituto, in india relationes diplomaticas cum sinis primo quoque tempore et amicitias relationes evolvit; aggressio et auxilium coreae quiete movere versus terminum sino-indian. sinensium latus lineae consuetae traditum progredi pergit, sed terminus in commutationibus diplomaticis non memoratur, ut sinas acceptet accompli redderet.

ex relationibus indiae primus secretarius externorum bajpayee imperium indicum olim postulavit ut per negotia quam primum cum sinis fines exitus resolveret.

anno 1952, cum bajpayee maior bombayorum erat, iterum hanc suggestionem ad ministerium rerum exterarum fecit, sed adhuc non accepit.

1. indiae consilium occulte invectionis in terram sinensem

cum primus minister nehru de hac re in domo foederationis die 9 decembris 1959 locutus est, dixit "terminus contestatus est coram nobis ex die uno. quaeritur an eo statu sustulerimus et non decrevimus. attollere. " .

dixit hoc esse "decisionem post longam deliberationem et consultationem cum legato nostro, sodalibus nostris rebus alienis committee et aliis personis pertinentibus". postquam provocationes veniunt, ad resistendum erimus firmiore loco.

mense augusto 1961, cum notario hebdomadis "contacti" convenisset, confessus est ab itinere sinarum in tibet "schedulas collocavisse per zonam specialem terminum septentrionalem".hoc factum est: in regione orientali, india "septentrionalem et septentrionalem limitem commissionem" statuit in "zona septentrionalis specialis" (nunc "arunachal pradesh"), anno 1950 ad "fixatam" suam occupationem. anno 1954, mutata est ad "border septentrionalis zonae specialis" et sub ductu ministerii negotium foreignorum.

inde ostendit indiam eo tempore credidisse limitem adhuc negotiorum diplomaticiis subesse, ideo sectione orientali circiter 90,000 chiliometrorum quadratorum area in confinio sino-indianorum maxime disputata est.

in media sectione, exceptis locis sang et chongsha quae a gubernatione coloniae britannicae in india anno 1919 occupatae sunt, reliqua regio ab india ab 1954 usque ad 1958 occupata est.

in sectione occidentali, area barigas in sinensi parte etiam ab india anno 1954 occupata est.

circa has occupationes etiam mutatae sunt tabulae officiales indiae.

tabula publice ab india anno 1950 edita, adhuc "limes indemarcated" significabat sectiones occidentales et medias limitis sino-indiani. etsi "mcmahon line" pro sectione orientali ducta est, tamen hoc verbo "indemarcated" usus est. verba. a iulio 1954, nova tabula ab officiali survey indiae edita, secundum mandatum imperii indici, totam indeterminatam terminum sino-indian mutavit usque ad terminum internationalem determinatum.

sinae saepe indiae proposuit quod antequam terminus quaestionis resolvatur, status quo termini conservari debet nec actiones unilaterales accipere, nedum per vim mutare mutuam intelligentiam et accommodationem, ratione habita historica et condiciones actuales. secundum quinque principia pacis coexistentiae, rem per amicas consultationes modo gradatim ac gradatim componemus.

sed india longius et longius invadit. postremo primum certamen apertum in confinio occurrit, scilicet langju eventus et kongka pass eventus, qui attentionem mundi attraxit.

2. longjiu incident

anno 1959, postquam india tibetanos rebelles admisit, et dalai lama ut in indiam evaderent, magnam in finibus sinae clamorem territorialem solenniter fecit.

primus minister nehru dixit in litteris ad premier zhou enlai die 22 martii 1959 (abstractum);

ut nostis, limites traditi sequuntur principia geographica ab aquis ad iugis himalayarum deductas. praeter haec, plurimae partes eius confirmatae sunt peculiaribus pactis internationalibus inter regimen tum indicum et sinarum centralem regimen.

obsecro, attende pauca in conventione;

(1) sikkim

terminus inter sikkim, protectoratum indiae, et tibet in sinis, a tractatu speciali britannico-chinese anno 1890 determinatus est, et anno 1895 humi demarctatus est.

(2) ladakh districtus jammu et kashmir

1842 foedus inter kashmir ab una parte et imperatorem sinensem ex altera, et guru lama lhasa ex altera, ad confinium indiae-chinae in ladakh regione referendum est. anno 1847, regimen sinensium agnovit hunc limitem plene et clare constare.

(3) linea mcmahon instructa est in colloquio trilaterali in simla habito inter 1913 et 1914 a plenipotentiariis repraesentativis imperii sinensium, tibeti et indiae.

reliqua sectio e confluente triangula nepal, india et tibet ad ladakh etiam traditum est et obvium geographicum sequitur. hic quoque terminus sequitur claram dividendi systema aquarum ad meridiem et occidentem et aquam ad septentrionem et orientem. tabulae antiquae et tabulae geographicae, necnon decades administrativae potestatis indorum fines attingentes, aditus confirmant.

secundum operationes indiae langju et kanzemani septentrionem "mcmahon line" in sectione orientali termini ad meridiem "mcmahon line" occulte movit et stationes in his duobus locis posuit.

postquam rebelles tibetani in indiam confugerunt, ut fluxum tibetani "exsules" intercluderent, sinis copias in area inter brahmaputra flumen et "mcmahon lineam" in tibeto meridionali collocare debuit. audito nuntio, imperium indicum electas copias ad defensionem roborandam misit et exercitum indicum progredi iussit.

ut ad altiorem utilitatem in sina-india amicitiam perpendamus, regimen sinensium actiones immediate correspondentes non suscepit, sed solum atrocem protestationem et admonitionem in indiam edidit.

sed tandem factum est "langjiu eventus";

circiter vi a.m. die 25 mensis augusti anno 1959, parva caterva copiae armatae indianae ignem in limite sinensium custodes a fine meridionali majidun (area ubi langjiu sita est) aperuerunt aream. sed mane facto, copiae indianae stationem langjiu post incendium in limite sinensium custodibus aperuerunt et iterum rursus accensae sunt. indus exercitus 1 casus et 1 casus singuli passi sunt. indus exercitus a longjiu die 27 recessit.

ignium tormentorum longjiu non solum tranquillitatem tanti momenti in finibus sino-indiani fregit, sed etiam armatam in finibus sino-indianae reiicit, altam cicatricem in relationibus sino-indianis insculpsit.

neville maxwell, deinde nova delhi-substructio correspondentia diurna britannica "the times" (diurna asiae meridionalis correspondentia ab anno 1959 ad 1967), "mcmahon" in suo libro "bellum indiae sinarum" et situs indiae descripsit. sollicitare et indicum agmen aquilonis agmen;

linea mcmahon numquam demarctata est, id est, in terra non signata. multum de "line mcmahon" consequitur summam lineam quae non facile ascendit. una ex vicis prope majidun est locus peregrinationis tibetanae destinatus. ad hunc locum in tibet custodiendum, mcmahon versus meridiem "mcmahon" ad 20 circiter milliaria convertit, et deinde iugo principale respondit.

cum india hanc aream anno 1959 lustravit, limitem limitis ad meridiem majidun quiete traxit, et longjiu meridiem majidun ad meridiem "mcmahon line" posuit et cursorem hic constituit.

etiam videri potest, indiam invasisse et agrum sinensem occupasse, quae ad "langjiu incident" fuit. tamen india sinas falso accusavit de "invasione" et novam undam anti-sinae posuit.

3. quomodo india hostes superant?

post langju incidens, regimen indicum notulam imperii sinensium misit, sinas de "inpugnatione deliberata" accusans.

primus minister nehru orationes de finibus sino-indicis fecit apud domum populi, domum foederationis, et colloquia die 25 augusti, 28, 31, et septembris 4, vehementer accusavit sinas "invasores" indiae.

in oratione die 28 mensis augusti pronuntiavit indianum regimen necessarias mensuras defensionis cepisse et assam rifles, vim paramilitarem initio, securitatem in confinio septentrionali, duce exercitus, conservare solitus est. exercitus "praetorium operandi" prope jorhat in assam constituit, cum mandatis sinensium, si opus sit, incendere iubet.

primo septembris, nehru chartam albam parlamentum submisit - notae inter sinas et indiam in tibet commutatae et quaestiones confines post signationem foederis mcmliv. processus tractatus primum publicus factus est.

indici sodales parlamenti unum post alterum in parlamento sinas aggressi et calumniati sunt. nonnullae factiones politicae dextrariae et politici reactionarii suos sectatores quinquies in calcutta, delhi et mumbai collegerunt ut ante legationem sinensem vel consulatum demonstrarent, emblematum anti-sinae canentes.

indicum bourgeois folia etiam vexillum lacus adhibita ut dicunt "sina agrum indicum invadit" atque etiam mendacia ficta sunt ut "copiae sinicae bhutan et sikkim invaserunt et nepal minati sunt" in conatu ad timorem sinarum in regionibus parvis finitimis excitandum et subruendum. cooperatio cum sinis.nonnulla folia pro-american occasionem postulandi "finis amicitiae cum sinis et mutationi in india externorum consiliorum" accepit". scopum oppugnationis etiam in primo ministro nehru, factore indiae, consilium alienum direxit.

qua in re, ut veritatem de limite sino-indici illustraret et positionem sinarum in confinio constitutionis illustraret, summus zhou enlai scripsit ad primum ministrum nehru die viii septembris comprehense et systematice positionem sinarum in termino sino-indiano elucidandam. et terminum situm. haec epistula etiam ad primam ministrem nehru epistulam 22 martii rescripta est.

nihilominus india territoriales petitiones propter has litteras non refrenabat, et habitus unionis sovieticae tantum amplius suam arrogantiam devoravit.

die 9 septembris tass nuntium procurationis permissum est ut denuntiationem in langju declararet:

"principes unionis sovieticae penitus persuaserunt gubernationes reipublicae popularis sinensium et regimen reipublicae indiae non permittere eas copias quae internationalem condicionem lenire noluerunt sed eas acuere conati sunt et conati sunt. optimum est ne contentiones inter duas regiones a levatione sedeant in hoc negotio lucrum".

in aetate, cum duo castra diserte divisa essent, huiusmodi enuntiatio indifferenter significabat differentias inter sinas et unionem sovieticam divulgatam esse. ergo impetum fecit etiam major longjiu res ipsa.

publica opinio occidentalis laudatur, credens hanc propositionem accusationem incursionis et occupationis sinarum in india commemorata in litteris ad prime ministrum nehru die vii septembris commemoratum in premier zhou enlai non plene et aperte significans "moscoviae socios suos sinenses plene et aperte sustinere".laudans "khrushchev motum fortis et magni momenti" fuit; "khrushchev fuit qui primum iecit in prora navis sinensium";

4. kongka tempus eventus

inter hoc clamores "kongka pass incident" in occidentali sectione termini sino-indiani die 27 mensis octobris anno 1959 acciderunt. india territoriales sinenses affirmationes effecit id quod sinis actualem iurisdictionem in regione aksai mollis in regione occidentali semper habuit.

hoc est quod etiam in india dissentiunt.studiosus indus dixit in processu investigandi controversiam limitem sino-indici, quaedam documenta et tabulas geographicas e "india department archives britanniae" reperisse, significans sinas semper iurisdictionem in regione aksai chin exercuisse, cum india iurisdictionem habeat. super hoc campo. territoriales petitiones in regione irrationabiles sunt; praesertim noviter detecti 1941 notae protestationis a commissario administrativo de kashgar ad auctoritates britanniae contra indicas incursiones aksai chin probatas quasdam rationes indianas esse falsas.controversia in sectione occidentali termini sino-indici causata est ab history department of indico ministerio negotiis foreign negotiis indici arcae decipiendis.

narratio de "kongka pass incident" fere haec est:

india occasionem occupandi sinensem agrum occupare conatur, antequam montes nivis graves obsignat. ad vi a.m. die xx mensis octobris anno mcmlix, praefectus cohortis vigilum specialis indiae in confinio occidentali positus, kalam singh misit manipulos duos lictores et ianitorem ad explorandum. primitus horarium erat redire ad turmas praetorio ad meridiem 12 illo die. sed postquam profecti sunt, septentriones versus septentriones versus in agrum sinensem irrumpunt. praefecti in sinensi post adhibitis significationibus manus nunciantes ut recedant. cum bigas non redisset, karam singh turmam stationem constituerunt ut proficisceretur ad investigandum at 7:30 noctem illam, sed naturaliter eum invenire non poterant. circuitus in castra hora 11 noctis rediit.

primo mane diei 21 , kalam singh specialem vim vigilum plus quam 70 homines ad septentriones duxit et ad radices montis iugo in territorio sinensi meridiano kongka transi profectus est montem, celeriter post iugum montis transiit. wu qingguo, legatus maniplus sinensis post montem in monte, animadvertit motum et exilivit e statione, iactans manum ad indos milites ne mitterent et regredi statim. tamen mortuus est eo loco a glandibus indici exercitus.

ceteri sex milites sinenses in statione e statione procurrerunt et exercitum indicum accendit. septem milites ex alia sinensium statione trans flumen (incluso maniplus zhang baoguo) etiam ad exercitum indicum pugnare coacti sunt. commutatio ignis per duas horas pugnatum est.

post kongka pass incidentiam, die 31 mensis octobris, khrushchev dixit in oratione ad summum sovieticum:

"nos recentes casus in confinio duarum amicarum nationum - rempublicam popularem sinensem dolemus, quibus indissolubilibus fraternitatis vinculis obligamur, et indiae reipublicae, quibus amicitias feliciter enucleamus". "felices erimus, si praesens terminus controversiae satisfactioni utriusque partis per pactiones amicabiles resolvi potest".

post kongka pass incidentes, ut alter terminus conflictus vitaret, regimen sinensium, premier zhou enlai, ad primum ministrum nehru die 7 novembris 1959 scripsit, monens utrobique copias armatas xx chiliometrorum ab ipsa potestate dicionis retrahere. monuit etiam duos primos ministros colloquia in proximo futuro tenere. die xiiii mensis novembris sinenses fines defensionis copiae retentae tradiderunt, et curatores militares indianas in latere indico ceperunt.

talis rationabilis suggestio ab indian imperio non acceptata est. die 16 novembris 1959, primus minister nehru refragari rogationem proposuit, monens "in regione aksai chin xinjiang, sinarum, omnes curatores sinenses recedere ab oriente limitis internationalis ab india petiti, et omnes personae indianae deberent. ad sinas recedere. "occidentis limitis petitae lineae internationales".

cum india actu hanc aream non intravit, propositum indiae est vere solum quadratum deductionis curatorum sinensium e spatio magno sui territorii. sinae statim quaesiverunt num imperium indicum in sectione orientali termini in sectione orientali fines alterius recedere consentiret, id est indiam ad meridiem recederet, linea consueta a sinis demonstrata, et sinis recederet. sic dicta "mcmahon line" auctor in india.

tamen regimen indicum affirmat propositum suum solum ad sectionem occidentalem in confinio sinarum-indiae applicari et sectionem orientalem non involvere. die xx mensis novembris, cum primus minister nehru respondisset interroganti sodali lok sabha de linea termini, arroganter dixit:

"mappa nostra mcmahon ostendit lineam nostram esse terminum, mappam vel nullam mappam, id est terminus noster. id factum non mutatur. terminum istum stamus et numquam eum transgrediemur".

die 9 decembris dixit;

"quamquam centum cento cum illis amici sumus, res tamen huius modi est: terra potens in finibus nostris moratur. haec res totam condicionem mutabit". "

dum premier zhou enlai suggestionem die 7 mensis novembris repudiavit, etiam usus est sinarum unilaterali suspensionis circumscriptionum confinium secundum hanc suggestionem ad confirmandas vires militares indiae in confinio arearum. inter novembrem et decembrem anni 1959, exercitus indus iv peditum divisionum primum in punjab ad regionem septentrionalem collocatus transtulit, eum duce 33rd exercitus posuit, et novam xvii peditum divisionem constituit.

divisio peditum iv est electa unitas exercitus indici, quae "division rubrum aquila" inter bellum orbis terrarum ii, in proeliis africae septentrionalis et mediterranei magnam felicitatem ostendit.

5. cur nehru consensit premier zhou cum colloquiis in indiam visitasse?

ut pacifice statueret terminos exitus, summus zhou enlai litteras misit ad prime ministrum nehru die 26 decembris 1959, revocat sinarum positionem in confinio exitus; .

die 5 februarii 1960, primus minister nehru rescripsit affirmans se non posse indiam relinquere sicut sessionis praevisionis parlamenti futuram esse. premier zhou enlai invitavit ut indiam visitaret.

primus minister nehru primitus inculcavit sinas debere agnoscere lineam mcmahon ut limitem inter duas terras levi moderamine, vel "sina a ladakh occupat" recedit antequam tractatus haberi potest conditiones ?

postquam membra oppositio dextra in ephemeride vi kalendas martias nuntium legerunt, parlamentum petiverunt ut de hoc "subita et intempestiva mutatione consiliorum" discuteretur.

primus minister nehru disseruit regimen indianum consilium suum non mutasse et colloquia negotia non esse.itaque in parlamento disceptatum est num inter duo verba colloquii et colloquii interesset. pro-nehru mps praevaluit. partes oppositionis dextrae a parlamento ad societatem pressionem suam verterunt, demonstrationes scaenicae in urbibus sicut novae delhi conati sunt.

post persuasionem de regimine utriusque partis compromissum pervenit, has actiones suspendens pridie zhou enlai invisit, et regimen factionis missam gratam non teneret.

biduo ante premier zhou in indiam adventum, awami league milia hominum convenerunt ut demonstrarent coram primo ministro nehru officiali residentiae, anti-sinae emblematum clamantes et "memorandum" quaerentes nehru fidem facere: "numquam desistas. nulla nostra cum india relationes.

primus minister nehru petitioni eorum consensit. cur igitur primus minister nehru cum sinis tractandum consensit? praecipuum illud est, quod non-alignment consilium mutare nolit et ad civitates foederatas movere, sicut copiae dextrae sperant.

primus minister nehru adhuc hoc tempore cum sinis interrumpere noluit.

die 1 novembris dixit sinarum "impetum in india in confinio magnum problema hodie constituere" et "maximam necessitatem nunc esse unitatem, quia difficultates internae quaestiones externas ad patriam relatas semper afficiunt".die v mensis novembris dixit in colloquio diurnariis: "defensionem patriae cuiuslibet industriae progressionem significat, industrialem significat, et omnia alia iusta apparentia".

die 12 novembris dixit ad missam concursum;

"indiorum homines merito indignantur contra tales impetus sinarum in finibus suis. haec tamen indignatio in labore exprimenda est, quia sola terra valida ac prospera potest vere et efficaciter defendere".

die xxvii mensis novembris dixit in lok sabha "intendere debemus primum in indiam industrialem et deinde in himalayas ad hoc transire".

secundum nuntium agency indiae (25 novembris 1959), primus minister nehru scripsit ad praecipuos cuiusque status eo tempore, dicens se actionem militarem in finibus finium evolutionem oeconomicam indiae impedire impedire. acta ephemerides indicae etiam ostendit primus minister nehru colloquiis consensisse propter "pressionem amicabilem unionis sovieticae" et "influentiae negotii terminus sino-burmese".

hae propositiones non irrationabiles sunt, quia postquam tass et khrushchev protulerunt "impartiales" dicta de "langu incident" et "kongka pass incident", nehru vidit differentias inter unionem sovieticam et sinas, ideo ostendere voluit "respectum" sinceritas unionis sovieticae persuadet ut cum sinis tractandum sit, ut subsidium sovieticum ulteriorem pro india in controversia sino-indica obtineat.

sub finem decembris 1959, regimen sovieticum indiae notificavit quod khrushchev indiam die 11 februarii 1960 visitaret. sina et myanmar etiam "china-myanmar tractatum amicitiae et non-aggressionis" et "china-myanmar pactum de exitibus circumscriptionibus inter duas regiones" die 28 mensis ianuarii anno 1960 signavit. nehru sollicitus erat ut insisteret ne occurrens zhou enlai imaginem indiae irrationabilem crearet.

finis textus.