nuntium

한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

Emissio pelliculae "A Dream of Red Mansion" multam controversiam effecit. Etsi quidam periti et scholares eam laudaverunt ut bene adaptationem in premiere, auditorium non emit, et reprehensiones unum post alterum venerunt (including, cf. Scilicet, secundum opiniones quorundam peritorum et scholarium), etsi Douban score tantum est tam humilis quam 4.0, aliqui putant etiam tale nomen adhuc nimis altum esse.

Quare? Nonnulli putant rectorem non bene actores eligere, praesertim qui ludit Lin Daiyu. Eius temperamentum et species longe ab imagine omnium animi sunt Puto consilium coniurationis fidelem operi originali non esse, de industria in lucem proferens fabulam "coniurationis et amoris", hominum mentem subvertentis quod "Somnium Red Mansionum" plane exprimit tragoediam quae in vita cotidiana sine coniuratione occurrit. Ex his quaestionibus conclusiones omnes habent aliquam veritatem. Sed hoc non puto esse clavem, praesertim si aptatio operi originali adhibeatur, verisimilius est fallacia cogitationis optatae. Haec quaestio est satis implicata et non nunc discutienda. Hic auctor velit ulteriorem causam ducere studia in praemissis quaestionibus aptationis non ens logice sibi consentaneum.

Lin Daiyu in pellicula "Somnium rubrum mansionibus"

"Somnium Red Mansionum" libra 900.000 verborum habet. Nova versio pelliculae eam in duas horas comprimit, et mutationes certae erunt acrem. Praecipuum est quid delere et quid retinere, praesertim quomodo totum organicum ex retenta materia aedificet. Vidimus in nova pelliculae versione, multas argumentationes, quae primitus momenti videbantur, deletae sunt (qualis est verbera Baoyu), cum nonnulla loca ignobilia (sicut familia Zhou Rui flores palatii mittentes) ampliore tempore monstrata sunt. Superficies, haec tractatio indicat adaptationem et conscientiam eget porttitor est sine reprehensione. Sed si penitus in cinematographicum ingrederis et reliquas locos singillatim analyseris, quaestio statim exponetur.

Insidias de mittendo palatio flores apparet in septimo capitulo novae et ex argumento evolvitur in capite sex. Viginti taels argenti ex Wang Xifeng. Post, Zhou Rui familia Mrs Wang ad eventum referendum ivit. Sed Mr Wang accidit ut materterae Xue locum ad chat, ita Zhou Rui familia secuta est eam usque illuc. Postquam fama peracta est, et sicut profecturus erat, matertera Xue ad tempus deprehensa est in officio, et misit eam ad tradendum florem palatinum puellis de familia Jia. Nova scripta de itinere ad familiam Zhou Rui, quasi fila fila per grana. frons vel latus, ostendens varias personas personas.

Nova versio cinematographici tantum paucas ictus mediarum partium praebet fontem excipiendum, ver explorans, ver fovens, etc., sed explicat in specie initium mittendi flores ad familiam Zhou Rui et ultimum finem ad Lin. Daiyu verba et facta. Pellicula varias electiones habet secundum potiores notas. Utique non est quaestio de hoc consilio, sed quaestio est verbis et factis trium principalium notarum Xue Baochai, Lin Daiyu et Jia Baoyu. Ad discussionis commodum, primum huius argumenti initium et finem in opere originali excerpimus. Incipit explicatio cum Matertera Xue de familia Zhou Rui qui relicturus est:

Matertera Xue subito iterum risit et dixit, "Desine. Habeo aliquid, potes illud tecum." Audito aulaei sono, puella quae nuper injuriosa cum Jinchuaner intraverat et quaesivit: "Quid me facere avia voluit?" parva brocade arca ibi tenuit. Matertera Xue dixit: "Haec nova ratio in palatio est. Duodecim flores cum pictis congesti sunt. Recordatus sum heri misertus erat eos pro nihilo relinquere. Quare sororibus suis eas non dare. eas ad eas mittere volui. Heri oblitus Feng flores."

Descriptio quae tandem ad Lin Daiyu venit fuit;

Zhou Rui familia intravit et dixit subridens: "Miss Lin, mea concubina rogavit me ut puella flores ad induendum." iam manum capere. Cum capsam aperui et vultu cepi, evasit duos flores artificiales ad palatium factos. Daiyu solum vide manum Baoyu, et quaesivit: "Tu mihi soli dabis? An omnes aliae puellae eam habent?" Daiyu subsannavit et dixit, "Scio quod si alii non colligunt, mihi non dant." Baoyu dixit, "Soror Zhou, quid ibi fecisti?" Yin a Zhou Rui familia dixit, "Uxor mea est. Yin abiit ad respondendum quaestioni, et rogavit me ut eam huc concubinam". Soror Baoyu. "Quid agis domi? Cur non venistis his diebus?" Zhou Rui familia dixit: "Non belle" Ad me videndum, me et Miss Lin me misit homo aliquando.

Inspiciamus initium novae versionis pelliculae de floribus palatiis mittendis.

Moderator mutavit propositum Amitae Xue ad Xue Baochai flores palacii mittere. Ratiocinari potest logice, consequenter in omni confusione.

Prima sententia Baochai dixit non in opere originali inclusam esse sed ei additam esse. Dominae Wang dixit: "Multas sorores in area audivi, ut munusculum eis paravi. Da mihi auxilium dare. eis aliqua puncta." Recta videtur, sed altera sententia absciditur et conglutinata est ab ore Materterae Xue in opere originali, quod homines stupefaciunt, dicentes: "Haec nova ratio est in palatio, ego heri recordatus sum. miseret frustra servare sorores, cur non dares.

Cum primum exposuit hunc florem esse donum quod sororibus praeparaverat, utpote curans personam, congruens novae congruentis figurae Xue Baochai, sed quomodo statim posset dicere "heri" esse. priusquam repente reminiscamur? Et cur diceres "misericordia est frustra dimittere"? Nonne ipsa dixit donum hoc esse praecipuum paratum? Si vere est "liber", quod significat aliquem adiuvare ad disponendum de rebus quibus non uteris, quomodo vocari potest "donum paratum"?

In facto, ex opere originali, pauca verba Matertera Xue dixit ad Zhou Rui familia clarum in cogitatione, clarum in sensu, et satis apte expressum.

Primum " heri memorare " significat quod cum de hoc flore cogitas , ad alios mitte. Sed quia cito oblitus sum, non misi. Incidi ad familiam adventus Zhou Rui hodie, et iterum recordatus sum, ut eam ad iter adiuvaret, non expectans servum instituere de familia Jia. Quia tamen, Zhou Rui familia est Mrs Wang comes, non eorum Xue familia ancilla, et videtur quod Xue familia exspectare debet ad opus mittere aliquando.

Secundo, flos palatii novus stilus est et rarissimus est, sed quia Baochai numquam talibus ornamentis uti vult, fit res inutilis "cassum". Si hoc modo dederis ei dono, erit bonum donum sine causa recipientis, ut pudeat ab aliis amari.

Tertio, plane ob illud quod "misericordia esset res in vanum relinquere" quod viam Dominae Wang infra humanitatem patefecit. Domina Wang rogavit Xue Baochai ut florem palatii sibi custodiret, quae explicatio matertera Xue suadebat.

In processu addendo lineas novas et lineas ab opere originali appropriandas, aptatio cinematographici in dialogi contextu rationem non habuit. , sed etiam thesaurum adduxit audientibus. Quid magis mirum est quod Baochai clare Domina Wang petivit ut duodecim flores palatii pro ea distribueret, sed cum gemitu Zhou Rui familia interiecta est, "Hi flores tam pulchri sunt", Baochai actu oblitus est quod modo dixit et neglexit. Mr Wang. In parte, ego directe distribuit palatium flores ad Zhou Rui familia. Hac de re auctor vere scire cupit qualem mentem Dominam Wang hoc tempore habere debeat, et quomodo Baochai respiciat. Tamen, fortasse rector ipse oblitus verborum inconstantiae in verbis Baochai, non dimisit audientiam quomodo Mrs Wang aspexit ad Baochai, qui erat sicut gradiens in cortice peponis, labens et loquens quocunque ibat colloquii - genus sane colloquii tantum in cinematographicis repertum est.

Xue Baochai in pellicula "Somnium rubrum mansionibus"

Sicut cum Baochai mitteret palatium flores ad Zhou Rui familiam, Baochai confuse locutus est.

In principio, pellicula eadem est ac nova, cum Baoyu florem palatium impatienter ferens et eos admirans (obiter in principio, nefas esset Zhou Rui familiam uti ad verba originalia novitatis directe uteretur. Dicunt concubinam petivisse ut flores mitteret, quod pellicula ad Baochai mutata quaesivit ut flores mitteret). Sed tunc, Daiyu non erat sicut scriptum in nova. Nec. In pellicula, Daiyu quaesivit in sono honorifice: Ubinam florum pulchri ex? Non solum hoc petit, vere flores posuit super caput eius et interrogavit Baoyu si bona viderit. Deinde aliam in caput suum ad effectum deduxit. Tunc recordatus sum quaerere an solam illam mitterem. Cum aliae puellae in familia Zhou Rui responsa obtinuit, subito Gong Hua ad terram proiecit et dixit, "Non curo." Uno momento eam admiratur, altera proicit in terram et eam spernit. Hic habitus 180 graduum vertitur, se aversans in novitate in tristem et eccentricum demonstratum. Praeterea valde alienum est ut sententiam "nolo" pro sententia "scio alios non mihi reliquam dare si non tollant" in opere originali. Quia raritas rerum respondet unicitati hominum, ideo verba Daiyu innuere videntur ut sola dona sibi data accipere possit, et nulla alia puella habeat. In opere originali, Lin Daiyu solum curat de eo qui primum accipit cum omnes habet, quia qui primum accipit eligere potest, sed non quod alii non licet habere pueri laesi sunt.

Fortasse director argueretur quod focus qui primus venit et qui novissimus venit non re vera in pellicula eliminata, sed simpliciter mutatus est ad sonum vocis Baoyu. Diversa ab originali opere, pellicula dialogum interponit quod in opere originali non est. Baoyu primum reprehendit Zhou Rui familiam, quod flores palatii Daiyu primum non dare, et deinde admonet ei ut aliquid Daiyu in futuro dari debeat. ad Baoyu, ac praemittendum est. Hoc genus dialogi processus non solum significat quod Baoyu significationem verborum Daiyu in opere originali intellegit, sed etiam ostendit quantum Baoyu Daiyu amat. Ita, quod est in superficie, sed, re vera, tales mutationes valde male intellectae et simpliciores imaginis Jia Baoyu.

Re vera, Baoyu est studium amoris. Huiusmodi attentio ob defectum simplicitatis, quam Daiyu accusavit sororis suae oblitus cum sorore sua, sed potius, haec attentio est actu ne minima inadvertentia et ne homines circa eam ne forte laedant Daiyu. . tandem ineunt Daiyu se. Sic, in opere originali, cum Daiyu inexplicabilem querelam fecit ad familiam Zhou Rui propter pulchritudinem palatii, quae fecit familiam Zhou Rui impeditam et tacentem, statim ad familiam Zhou Rui loqui, et de Baochai sollicite quaesivit; et specialiter ancillam misit ut eum salutaret. Eius conditio late damnum ad familiam Zhou Rui sublevavit et forte indirecte affecta Baochai. Instead of temere obsonat Daiyu's levitatem et quaerit placere illi sicut in pellicula (praesertim cum Daiyu non potest esse vere iratus tunc). Baoyu erat, qui altam intelligentiam motus habuit, qui concordiam inter Daiyu et circum orbem terrarum ponere conatus est, pro remoto mundo circumiecto cum solido duorum hominum mundo, qui suum mundum spiritualem magis magisque complexum effecit ut eorum necessitudo Ditior narratio, quamvis res vivant, magis magisque ingravescit, ac tandem in tragoediam convertitur, at tamen efficit ut lectores penitus sentiant amorem suum hoc esse altum et latum, pulchrum, pulchrum, pulchrum esse. et Pulchra. Loco ut Baochai confundatur in cogitatione, Daiyu tristem faciens, et Baoyu temere placere angustam levitatem in pellicula "dare Flores Palatini" ostendere sic dictae pulchritudinis amoris.

Stillat e pellicula "Somnium rubrum mansionibus"

In hoc loco, lectores interrogare possunt: ​​Cum auctor credit constantiam logicam esse clavem aptationis, cur eam cum originali opere comparemus, ac praestantia operis originalis utetur ad inconstantiam cinematographici accommodationis comparandam? Quid est hoc? Esse honestum, auctor usus est operis originalis in comparatione. Ego vere non intendo aptationem solum sequi argumenti et ingenii creationis operis originalis gradatim. Non utique. Auctor locos ex operis originali Gong Hua ad comparationem citat, modo ad illustrandum quod, cum primi operis iam tam altas et strictas scriptas locutiones habet, spero me accommodare et quasdam innovationes facere pro me posuit. Sine mente et connotatione textualis operis originalis plene intellegens, ac adaptationem simplicibus incisis et crustulum ac paucis additamentis ad opus primigenium plene intellegens, solum te in ridiculo situ ponere potes.