nuntium

retrospectiva imamurae iun - episode x 10: populus iavae amor me

2024-09-22

한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

haec res maxime narrat quam popularis imamura iun in java et variis anecdotis sit

residentiae officialis prioris praefecti generalis hollandici indiae orientalis adhibita est ut munus aedificationis praetorii nostri militaris. haec vis in batavia amplissima est, cum quadrato ex 600 ad 700 metris quadratis in medio, ab oriente ad orientem versus. occidens. plerumque cum exeo ad vagos faciendum, currum capio. post laborem dimittunt circiter iiii a.m., equo equitabo cum tribus custodibus et exerceo equestrismum per aulam circa quadrata mediae horae, et tunc lente vigilabo. ad quam horae strata ferenti. (invideo clamavi. imperator localis sum in opulentissimo territorio occupato. dabieye habito. laborem diei quarta hora quotidie dimitto. nolo ad napo island in rabaul ire esse. primarius exercitus.)

a photographica imamura equo insidens coram officiali suo residentiae

nescio quando sex vel septem pueri erant, quisque bamboum tenens baculum de quinque pedibus in manibus sicut sclopetum, exspectans me in via iussit "praesenti sclopeto", bacula bamboo levaverunt et me salutaverunt.

ex quacumque regione veniunt, pueri sunt idem. ). nisi cum pluit, pueri quotidie me salutant fere eorum rident. postquam salutato perfecto, pueri in bipertito ordine aciem instruent et in gressu post equum meum ambulabunt.

et dixit ad me: pueri non sequantur te.

"cur non bellus?"

"id nimis ridiculum est et dignitatem ducis subruere."

"itane? deinde cum perendie praetereo, interrogem interpretem in procuratione, ut exponere illis non debeant in futuro."

rogavi homines in dormitorio ad stipant quatuordecim vel quinque saccos laborum veteres) to translate and exponere.

"omnes boni filii es. cum adoleveris, milites fies qui javam defendunt. statui cotidie alias vias a cras incipientes explorare et plateas et suburbana inspicere. raro haec via est usus. quaeso desine queeing up .

puer shogenji in iava natus est, et eius indonesiaca melior est quam iaponia.

visi eleifend intellegere, quisque cum suis saccis portio ivit.

in mea classe propaganda militari, solum legatus colonellus machida keiji, dux classis, miles erat. ceteri duodecim homines in circulis litterariis et artis peritiae erant . cum his bis terve cenam, confabulando et ridendo.

olim unus ex illis dixit ad me;

"quid de hoc? visne ad primam scholam nostram iaponicam in classe augue venire? pueri linguam et carmina celerrime discunt, et innocentes sunt et bellus."

consensimus igitur de tempore, et circa horam decimam mane, vicarii et scholae primariae ivi.

dictum est quod multi sunt multum signantes scholae, sed inter milites in unoquoque exercitu, paucissimi sunt qui prius fuerunt magistri scholarum antequam exercitum iungat numerus studentium ad circiter 150. plerique ex eis sunt liberi familiae bonae naturaliter.

tota schola primaria in quattuor gradus et octo classes dividitur.

eo tempore nondum inceperat ingenia sinica discere, ingenia tantum kana, et robur iaponum legendi, scribendi, arithmeticae, canendi.

valde impressus sum in scaena quod tribus vel quattuor mensibus his pueris proficit iaponica ad hunc gradum perventum est. cum cantus, dum oculos claudis et audies, filios cantus iaponicos esse senties. post octo classes spectans, magister me inter discipulos stare rogavit et aliquid omnibus dicere.

"omnes infantes sumus bellus. omnes iaponicae praeclare meminimus. bene etiam canimus. studere difficile est in futuro. si intellegas quid dicam, manum tuam leva."

"intelligo."

"omnes boni filii sumus. mercedem mittam ante prandium laborum delectamentum ad scholam et rogabo magistrum ut cum omnibus communicet. cogitesne?"

"tam felix! tam laetus!"

imaginem photographicam a me liberis circumventam in ephemeride tokyo divulgatam esse nescio quis imaginem photographicam accepit, sed postea interdictum est.

hoc photo est difficile invenire

cum ludo litterario iaponico discessi, memini personam in publico genere ... videri esse poetam ms. tokio oki.

"sunt quinque eleifend qui e mediis scholis iaponicae in dormitorio meo lecti sunt. velim eligere duos eleifend indonesianos ut mecum nocte maneas et interdiu ad scholam accedas. elige ex familiis quae iaponiae amicae sunt".

quattuor vel quinque post dies, quidam ex genere yichuan cum quattuor filiis venit.

sic dixi: "omnis puer valde bonus est, quaeso duos commendare."

quo dicto, expressit aliquantulum confusum, et dixit: "estne ita? num omnes quatuor homines accipere possumus? revera in aevo batavica, nisi pro mercenariis, indonesiani nunquam licuerunt hanc residentiam ingredi. populus nederlandiae tandem proiciendi sunt, ut parentes curiosi essent si liberi eorum satis felix esse possent non solum ipsi eligentur.

mihi: "itane? putabam me venientem ad locum tam magnificum atque insuetum timidos natos facere, ut putabam inter centum et quinquaginta discipulos semper fore unum vel duos qui venire vellet" (i. non exspectavi quod tot essent. (populus venire cupit), tunc in omnibus quattuor liberis cepi. parentes meos ne solliciti, domum ivi videre parentes meos post scholam sabbati, domi mansi vesperi et dominico die lunae ad scholam e propriis domibus veni, et eodem die ad parentes meos veni ad exemplar iuvenis ex agris nomine praefectus kono disciplina erit certa verbera nulla occurremus tibi in cubiculum filiorum cum venerint. "

ei: "tum levabitur."

hoc modo quattuor eleifend capitaneo kono traditi sunt.

exercitus cavet, ne duces milites ad officia opera exercenda disponant, exercitus personas logistics conducet. cum exercitus xvi meus in expeditionem profectus est, vicarius militaris ad tenri juniorem high school in urbe tanba, nara praefectura profectus est, et rogaverunt ut sodales militares voluntarios conscriberent.

in dormitorio meo venientes hospites multum fuerunt. adulescentes erant bonis moribus et corporis habitu, et iuxta portam militem meum, capitaneum kono yoshitaka, habitabant.

novus eleifend coniuncti (rahmaso quattuordecim annos natus, smano tredecim annos natus, harrius duodecim annos uslan undecimus annos natus est). quos ichiro, ichiro, et uslan aetate vocant. ...quatuor ex eis iam perfecte iaponica loqui poterant, et mox amici boni cum quinque peditibus iaponibus facti sunt nongenti ludunt gramina.

omnes consederunt et carmina militaria cantabant, et carmina popularia inter se erant.

cum hospites edunt, ab indonesiaca puero curati solent esse tunicam albam et breves albas habentes.

auctor fui administrationis militaris iavae invigilandi, et centenas civium teutonicorum et captivorum convocavi, inter personas technicas, qui in his muneribus ante exercitum iungendum communicaverant, ut ferriviaria, reticula communicationis, oleum expolitioris et naves salvagae submersas cito restituere. . secundum salutem vitae et familiae, ei habitationi et stipendio se daturum pollicitus est eique permissura est operam navare. hoc credo magno adiumento fore in conservanda lege et ordine et industria in java restituenda. inspectores qui ad javam venerant ex tokyo vel alibi, viderunt hollandos euntes et ab opere dimittunt normaliter et ambulationes cum suis familiis post cibum capientes.

"quid opus est ut hollandi tam liberi esse patiantur?" sed adhuc consilium non mutavi.

quotiens inspicio balneas et potentias constructas situs et officinas cognatas, ubi magnus numerus teutonicorum adhibentur, et rogo magistros, qui haec loca de opera perficiendi et habitudine teutonici administrant, hi fere sine exceptione dicunt;

"hi albi homines nunc pro regione hostium iaponiae laborant. nullam pudorem habent nec omnino angulos secant. incredibile est. eorum conceptus est "non opus est placere iaponibus, nec volo iapones cogitare. bonum mihi.

quotidie mane et vespere, cum equo vel curru in urbem vectus sum, vidi puellas hollandicas iungentes ceremonias, aut ambulans cum capite alto, cum congressi sunt hostes iaponicae. aliquoties ei occurrit.

utrum hollandi supra memorati sint, vel puellae in platea visae, quisque sentit quod haec fastus nationalis batavica sit.

bellum asiae orientalis tandem superatum est. territorium iaponiae a viribus nationum unitarum occupatum est.

in fine primi orbis terrarum, complures populares in germania viventes in sinas redierunt et in ephemeride et divulgationibus scripserunt enarrationes heroici spiritus hominum, qui adhuc patriam post cladem amaverunt et non omnino superbiam suam nationalem dederunt. .

cum sedebam in carcere in batavia, ante triginta annos cogitabam de superba germanorum habitu, post eorum cladem in primo bello mundano, et superbia batavica, qui contra nos in altero bello mundano pugnaverunt me.

"qualem igitur observantiam nationalis nostri yamato nadeshikos, nationis iaponicae, quam tantopere desidero, ante socios duces et milites conservabit?"

exegi justo minuta coniectura.

(hoc caput basically confectum est. maxime loquitur quomodo imamura locum in java regat. plurimum puto esse anecdotum prolixum. solum ultimae paucae paragraphi de eventu nationalis sui aestimationis haberi possunt. gustus quidam philosophiae scribens, causa est cur nobiles magistratus in tokyo imamura displiceant audes puellas suas in exercitus locusta servire? tanta arrogantia coram te, cur non omnes imamura comprehendisti, et mulieres ad solatium adhibes?

tamen, postquam imamura translatus est, harada kumakichi, qui ei successit, parum operae curatores fecit et postea iudicio suspendio damnatus est. suspicor illos iuvenes qui adhuc audebant in viis ambulare cum pectoribus elatis erant omnes in statione secundae divisionis consolationis. quomodo imamura cogitaverit quomodo yamato nadeshikos suam dignitatem nationalem ante socios servaverit, omnes novimus.

。)

continuari…