nuntium

rumor duae homines fraudis accusabantur propter "aliquid facere". an superstitionem colit libertatem personalem?

2024-09-07

한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

author|zhao hong

professor apud peking university law school

nuper causa accusandi de fraude "faciendi" audita est in potou districtu curia zhanjiang urbe, guangdong provinciae. accusator allegavit chen mougui et chen mouhua in zhanjiang urbe superstitiosis actionibus feudalibus occupatos esse, et alios totalem 86, 800 yuan fraudasse, ritibus ficticiis ad animas defunctorum convocandas.

in iudicio, utrum "actum facere ad evocem et redimendum animam defuncti" et "non faciendo actum causat defunctum animam suam amittere et posteros afficere", "facta ficta" in crimine doli, qua. factus est focus disputationis inter accusationem et defensionem. nuntii colloquii etiam demonstraverunt accusatum chen mougui et chen mouhua in negotiis "faciendi" per plures generationes occupatum fuisse, et chen mougui plus quam xl annos id egissent.

haec causa tumultum in publicum elatum est. post omnes, suspecti criminis causa aliquid faciendum est aliquid contra iudicium publicum.

"renascentes animas defunctorum" in crimine fraudis fictio?

crimen fraudis in "lege criminali" est actus deceptionis defraudandi secundum magnam quantitatem rei publicae vel privatae ad rem illicitam possidendam; hoc etiam ostendit, dum in constitutione criminali doli occurrit, lucrum faciens plus quam 3,000 yuan crimen constituit. crimen doli includit: fraus dolosus mores habet, qui causam alteram partem erroris habere et res alienas disponere debet; res in errore, fraudster obtinet rem et deceptus est passa proprietatis detrimentum.

inter haec elementa, utrum "fraus" sit clavis persuasionis et sententiae. fraus etiam ad res ficndas et veritatem occultandas refertur. illa est actus positivus, ut homo pedis ponens ut puella, praetextu notationis interretiales suas pecunias defraudare; perversum intellectum et officium informandi, sed intentione veritatis occultandi.

focus huius causae est etiam quod accusator credit suspicari criminalem chen mougui familiares pecunias fraudasse propterea quod, si id non fecerit, mortuum nescientem et filios suos afficit, quod "factum fictum" est. in crimine doli, defensionis autem credit quod, cum uulgo reddunt "faciendi", non credunt quod "facientes" uere defunctorum animas adiuuent, vel si res non faciunt. evenient adversae consequentiae, sed tantum innixa memoria defunctorum et solatium viventium, quae sunt omnino exsequiae cum vulgaribus consuetudinibus.

si modo factis causae expositae tantum nituntur, victimae etiam in casu implicatae expresserunt quod in superstitione feudali plene non credunt. conducere reum "facere res" solum est negotium mercatum secundum partium autonomiam. ergo hoc casu non videtur dolum constituere quia nucleus elementum partium "in errorem incidit" propter dolositatem auctoris fraudulenti. mores.

causa quare hic ad publicam attentionem vertitur, est quia saepe difficile est inter feudales superstitionem et vulgares consuetudines discernere. quaedam operationes et mores, etsi primitus superstitiosi, populares consuetudines tempore facti sunt. si "superstitio feudalis" actiones secundum vulgares consuetudines tractantur ut fraudes et criminaliter impugnatae, lex criminalis perruperit modestiam quam cavere debet.

sed quandiu se habet ad consuetudines vulgares, non necessario cadit in ambitum legis criminalis.

perambulatio documentorum iudicii in loco, etiam causas invenies in quibus homines fraudis convicti sunt utendo "fortuna divina" pecuniam defraudare.

typical exemplum est quod in mmxx, wang de hubei provincia cognovit quod pecuniam posse facere in rebus hominum online narrando, daemones exorcizando et calamitates tollendas, sic contingi li qui erat in necessitate divinando. sciens li's basic notitia, wang fabulam li familiae male fatum fecit, quod spiritus erat ex praeterita vita veniens ad colligendum debita, et quod opus erat ad rem componendam, etc., et rogavit li transferre. 4.600 yuan ad eum, et tunc usus est ad manes sororis li multis de causis, ut necessitatem faciendi ad solvendum problema, et necessitatem faciendi, quia anima non rediit, continuo postulavit fere 20000 yuan from li. in hoc casu, iudicium wang teneretur criminose author fraudis.

in alio iudicio in mmxxi, reum lin etiam sortitus est sortilegium online notitia, et victima ge ab lin fraudatus de summa 75,900 yuan propterea quod opus facere aliquid ad meliorem fortunam. quo in casu damnatus est et fraude damnatus.

communitas horum casuum est quod partes, quarum interest, in feudalibus superstitiosis actionibus, rituum, exorcismi, sortilegiis, etc., et victimae etiam voluntarie pro suis feudalibus superstitionibus necessariis solvantur casu, chen mougui in generationibus negotiis "faciendi" versatus est. haec professionalismus suam fallaciam ad multam amplitudinem intendit, et facilius etiam comparandus est activitates canendi sutras et salutem hominibus in templis. ergo videtur quod omnes non iam sit simplex feudalis superstitio, sed habet colorem religionis.

attamen, iuxta art. 40 de "rebus religiosis", "actio collectiva religiosorum civium in religiosis venuibus plerumque habenda est" securitatis publicae, negotia civilia, constructionem et educationem, culturam, voluptuaria similesve, reliquias culturales et ceterae rei, eas actiones cessare iubebunt et poenas irrogabunt ut confiscantur quaestus illegales et proprietates illegales et fines concurrentes.

ex hac parte, etiam religiosi monachi ac moniales in locis designatis religiosa officia praestare debent, et taxae collectae ad normam "de rationibus religiosorum".

lex prohibet clericos non religiosos exercere?

praetextus incomplexus multas difficultates in identitate legali et dispensando effecit:

primum, an lex vetat clericos non religiosos a rebus agendis peragere, ut sutras cantantes extra loca religiosa salutem exerceant?

secundo, si clerici non religiosi mores praedictos exercent, numquid necesse est illicitum?

tertio, si huiusmodi actiones rituales primum invitantur per "victimam", et "victimam" ipse firmiter credit quod ritibus faciendis iuvare defunctis potest ad transcendendum, et etiam volens tales consuetudines sequi ad consolationem interiorem lucrandam, etiam si non conferat. credere in eos iustum est? possuntne eos, qui actiones forenses exercent, a iure immunes esse?

ad primam quaestionem. etsi "de re- gionibus religiosorum" actiones religiosas in principio peragendas requirunt, lex expresse non vetat clericos non religiosos quin rituales aliasque actiones extra religiosas actiones exerceant. attamen, quia huiusmodi mores facile cum superstitioni feudali coniungi possunt, et secundum "punie securitatis publicae management lex", "morum, qui superstitiosis actionibus utitur, ad ordinem socialem perturbandum et ad valetudinem aliorum nocendam, detentione mulctari possunt, multae. si illicitum sit ad possessionem, fraudem aliorum in comparatione magnae possessionis, facta fabricando, veritatem occultando, etc. fraudem constituet sub lege criminali.

ex hac parte, si actus purus est iustus, non habet consequentia "ordinem socialem perturbantem, aliorum salutem laedentem", immo fraudem aliorum bonorum. non videtur omnino prohibere. causa quare non prohibetur vel directe ad mores illicitos indicatur, est quia superstitio feudalis semper cum vulgaribus consuetudinibus coniungitur et saepe etiam ad opiniones religiosas refertur fides orietur.

circa secundam et tertiam quaestiones. simplici intuitione legali, si actiones legales, etiam divinatio et sortilegium, exorcismus et calamitas subsidio gratis exercentur, sane inlicitum vel criminale poni non potest, nisi ordinem socialem rumpit et salutem aliorum laedit ( sicut alios incitare ad venenosas substantias). attamen, si causa pecuniae est, verisimillimum est suspectus esse legem solvere vel etiam crimen committi.

in praxi, ad res alliciendas ac faciliorem reddendam negotia, medici certe promovebunt ut huiusmodi activitatem exorcismos malos spiritus et calamitates tollendas et mortuos salvandos prospectus atheus. facile est poni "facta fingere et veritatem occultare". etiam victimae ipsae firmiter credunt legalia officia habere hunc modum responsabilitas medicorum eximi non potest.

hac ratione, etsi initio sentimus hanc causam contra simplicem iuris civium sensum esse, si altius perspicimus, implicationem tamen talium casuum reperiemus. item quia elementa essentialia obscura et implicata sunt, sive res ad pecuniam faciendam semper constituat fraudem, certitudinem in applicatione iudiciali amisit, et in iudiciorum personarum iudiciorum subiectiva facile cadere potest.

an cives superstitiosi ius habeant?

si poenam civitatis facinoris consideramus, ut tutelam uniuscuiusque civitatis ab influentia superstitionis feudalis spectemus, tum perplexa est applicatio legis criminalis, quia semper est resoluta et controversia post illam quaestionem: cives ius habent ad superstitionem? etiamsi cives a feudali superstitione confunduntur ac quosdam imperitos incultosque mores exercent, nonne civitas ius habet vel etiam officium interveniendi?

difficile est, ut supra memoravimus, discernere inter feudales superstitiones et vulgares consuetudines ac etiam religiosas opiniones, et hodierni nationes in hac provincia neutram in princi- tate ponere debent. de more, germanus curiae constitutionalis foederalis in iudicio declaravit quod "res publica non impediet opiniones, opiniones, mores et locutiones opinionum hominum vel coetuum religiosorum. certam opinionem sustinens vel impugnans est materia personalis, non res publica. .

proinde status extra diligentem debet esse cum ad religiosas quaestiones pervenit. non solum debet non anteferre curationem certis opinionibus, sed non debet excludere alias opiniones per rimas criminales refrenationem efficere potest veram libertatem credendi pro hominibus et pacificam omnium fidei coexistentiam.

quia ad interiorem ordinem ac valorem refertur singulorum electiones, etsi quaedam religiosae conversationes et vulgares consuetudines superstitiosae sunt, in principio, res publica non potest nisi consuetudines per flexibiles modos mutare, sicut hortatio, moderatio, publicum et suggestiones, nec possunt facile ad mensuras administrativas confugiendum est.

haec est forma liberalitatis. quid hic status efficit, ante omnia electionem independentem, etiamsi haec electio non solum irrationalis, sed etiam perquam stulta in publico est. quo sensu singuli superstitiosi ius habent, et res publica ne violenter superstitioni interveniat.

sed semper libero in finibus finibus. si actiones superstitiosae vitales personae ac bona iura superstitiosi vel etiam alii laedunt, vel etiam ordinis publici et salutis publicae periculum, civitas non solum potestatem habet, sed etiam obligationem interveniendi.

exempli causa, multi casus in civitatibus foederatis et europa fuerunt, ubi parentes ob nimiam religiosam opinionem suis liberis medicis auxilium praestare noluerunt, et postea a iudiciis condemnati sunt. relucet hic status fortis interventus morum superstitiosorum parentum in consideratione liberorum commodorum. etsi huiusmodi interventus sonum paternum habet, essentialiter est commercium valorem inter hominis libertatem credendi et ius prolis ad vitam.

hoc etiam sensu intelligi possumus causas in documentis iudicialibus, in quibus homines constanter pecuniam a partibus petierunt, praetextu ritus faciendi, daemones exorcizandi et calamitates tollendi, ac tandem fraudis convicti.

re quidem vera, multi falsi domini sunt terrendi, contumeliosi et minaces credentium ad obtinendas res ingentias.

attamen gradus paternalismi fortes sunt et debiles. quatenus status intercedere potest inter superstitiosa iura et superstitiosas actiones uniuscuiusque, vel ob quam causam, controversia est quaestio. post controversiam adhuc sunt differentiae conceptuum, utrum magis inclinantur ad singulas electiones observandas, etiamsi haec electio consectaria nociva faciet, an diversae electiones ad mores superstitiosos corrigendos. tum etiam quia fere impossibile est notiones et electiones colligere, et controversiae iudiciales in talibus criminalibus causis oriuntur.

pelliculae cinematographicae proximo anno dictae "tres malorum" erat. improbissimum spectaculum fuit cum primas spree occisio contra illos extremos religiosos credentium in aula spirituali: chen guilin facile sclopellum suum excitavit et accensus est, et uterque. credentes in terram corruerunt, sed, ut videtur, implens taeterrima execu- tione perhorrescit homines ad vim barbaricam.

pervicaces isti fideles sunt quidem imperiti, sed vita tam facile tolli debet? haec scena verisimiliter ostendit modum horrificam cum superstitiosis hominibus tractandis, atque etiam admonet nos de electionibus perplexis ac difficilibus valoribus, quas mundus humanus noster in superstitiosos mores facere debet. sed medici, propter multiplicitatem, non facile possunt iudicare de culpa vel innocentia in huiusmodi casibus.

ad hanc causam rediens, utrum chen mougui et chen mouhua re vera fraudi esse possint, vereor ne nondum certum iudicium facere possit, et adhuc accuratiore investigatione et iudicio a protegendo eget.

"de utopia regulae legis" co-sponsatus fuit a magistris sinarum universitatis politicae scientiae et legis chen bi, zhao hong, li hongbo et luo xiang .

editor-in-chief |