nuntium

retrospectiva imamurae iun - episode x 6: ephemerides semper blandientes

2024-09-05

한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

ingressus sum bandung in urbem x kalendas aprilis, postridie quam exercitus teutonici solenniter deditus est. die xi, harada proregem magistrum staff et militarium et directorem politicum colonellum nakayama neito de necessariis militaribus et politicis rebus instructi. die 12 ad praetorium generale in bataviam capitalem transtuli et instructus ut mensurae necessariae essent. ad societatem restituendam receptus, dux staff okazaki et dux staff takashima ad divisiones inspiciendas suscepit.

discessit bandung a plano mane xii et sano divisio, quod agrum parumbang in sumatra occupaverat, tertio decimo die inspexit. a 14 ad 15th, copias tuqiao divisio in surabaya et malan inspexi. minus quam octo dies erat cum regionem occupavimus, et videre possem homines ubique copiae iaponicae benevolentiam et cooperationem ostendentes, quae me sentire nihil solliciti esse de condicione securitatis publicae. post meridiem xvi, ad bataviam revolavi.

personaliter omnia simplicia servare in vita cotidiano volo. quia loci indonesiani homines in java per trecentos annos abusi sunt, omnia aedificia publica et civilia teutonicorum et residentiae sinensium transmarinarum admodum luxuriosa sunt milites iapones peribunt (ne capitalistae) corrosio). tamen ex auctoritate fundamentali et pompa regendi quinquaginta miliones populi javanesi, ministerium militare et administrativum rogavit me ut habitarem in residentia praesidis . (hoc est quod dixit, sed paucis post mensibus tsuji masanobu-san vidit quod omnes in villulis in secunda division vixerunt, omnes parva vigilia auri portabant, et sarcinae pluries plus quam sarcinas et tela erant. vide articulum meum priorem: tsuji masanobu - "melon" dalkanal》-14, sarcinas secundae divisionis in scena celebri)

opus offensarum operationum et restitutionis infrastructurae ad finem pervenit, sed ne sociae scopi in australia fundatur, insula javae consilium defensionis et adumbratio militaris et politica formanda est. nec fere tempus est sedendi.

postquam in batavia movens, multae litterae e continenti iaponia venerunt, et multum temporis ad gratias cottidie respondebant.

ineunte maio, condiscipulus meus in lushi litteras a capitali coreae septentrionalis ad me misit. littera detonsio comprehendit a die 15 mensis aprilis "gyeongseong daily".

littera dixit;

[audivi in ​​radio x kalendas aprilis exercitum teutonicorum dedidisse. magnam victoriam exercitus nostri sub imperio tuo eram bellum, epistulam recipere non possum, ideo tamen eam non misi. haec acta diurna matutina colloquium cum makoto okamura generalis staff headquarti qui nuper redierat ex java induxit vincendi indias batavicas. in fronte paginae ephemerides scripta est magnis verbis:

"exercitus locustarum mare transire non timet et ad insulam kejava natat".

acta diurna dixit te quinquaginta sex annos nata esse et adhuc natare in tua militari uniformi ratione. numquam te tam bonum natatorem esse cognovi et plane admiratus sum et milites navicula parva ereptus es. imperator, iam senex es, et sicut ceteri milites opem exspectant. annon iocus esses si cor haberes impetum ob coactus natandi et in mare demersum nis? status et officia tua praesentire debes, ac praesertim impatientiam tuam meditari. moneo te ne temere id facias in futurum. narratio tum in ephemeride scripta, a serviente orita portae australis germen capituli reminiscebatur: "missus sum ad praetorium quintae divisionis in acie sinensi militis imperatoris, et nanning cum imamura generali locumtenentem intravi. . . . . . . . . . . . . hoc stratum roseum, inexplicabiliter commotus sum, et nunc quod excellentia tua imamura occupavit javam, sincere laetus sum summo lecto gratias agere debes gaudia et dolores militum. condiscipulum, obtusius dico.

suus 'nice sentire quod amici tui curant. sed quid talia refert quae repugnent? iratus sum multoties antea propter ineptias instrumentorum. dum litteras amici mei legebam, hoc responso scripsi sudore madente faciem meam:

["gratias tibi ago pro literis tuis. legi omnes, et licet diurna de me bona dicere voluisset, rerum descriptio falsa est et frustratus sum. omnibus gratias ago, explicare volo.

primum, quomodo duo milia metrorum armatus natare potest quinquaginta sex annos natus? tantum natat in scholis mediis. sed fere numquam postea natavi. cum igitur in mari iactarer, cor meum dolebat.

secunda fabula de vicecomite orita est etiam errori. gratias ago illis quod me hoc lecto pararent. scias oportet hunc lectum ex mansione li zongren in nanning deportatum fuisse.

sed in illo lecto erant multum pediculiculi, qui me fecerunt scabiosam per totam noctem et somnum non valentem. militum castra lecti dissoluti sunt, aqua calida disinfecta, et lecti cimices liberi sunt. nam imperatores agri, interest ut bonam noctis somno. alioquin mens tua non clara erit, et dirigere non poteris. ut bonam noctis somnum caperem, quaesivi adiutorem, ut me moveret militis cubile. non habui spectaculum induendum ac gaudia et dolores cum militibus communicavi.

dux orita in praetorio laboravit et saepe vigilias nostras reparavit. videbat igitur isdem castris me uti lecto quo milites, non rosaceo quaerebat, et benigne intellexit.

dic vicecomiti orita cum portam australem transieris: imamura bene valere vult orita-kun. fabulam tamen notario narravit et nuntium falsum fuit. ]

(additional note) post bellum agitator meus in java, toshiro imai ab oppido shirooka, praefectura saitama, semper ad me scripsit. nostrae memoriam natare in mari incepit donec transferrem et discessissem java.

"... cum iter montem ascendebamus, pluviam fundebat, et currus iacebat et progredi non poterat. dux, tu primus e curru exire et me adiuvet ut currum petat..."

valde etiam me puduit, cum hanc sectionem vidi.

ix martii erat, cum ex airport kalizhachi bandung ire parabam, graviter in via pluit, et turmas tormentorum aliquet et carros viam limosam montem fecerunt. cum praeceps agerem, raedam sensim illapsam sensi. prospexi fenestra curruum et vidi rupem quinque vel sex pedes altam. statim intellexi me laborare et festinando exsiluisse.

si currus de rupe decidit, cruribus meis niti vellem nostri viribus uti non potui.

tum primum exiliens de curru periculum effugere, aurigam non adiuvare currum dis. ita etiam dominus imai me de curru in adiutorium exire suspicatus est, et valde tactus est.

corde puro homines id quod alii sentiunt ex suo sensu colliget. quam ob rem tam amicabilis error est.

continuari…