nuntium

in bello coreano, cur india, quae nihil ad rem pertinebat, praeesse mediantibus poterat? veritas: china dura sunt requisita

2024-08-29

한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

duo maiores eventus qui mense ianuario 1951 acciderunt, dici possunt initium "honeymoon" temporis inter sinas et indiam designasse.

1. symbola "honeymoon" inter sinas et indiam

maior eventus primus est quod praeses mao multum de india locutus est.

die 26 mensis ianuarii anno 1951 primus indus nationalis dies post sinas et india relationes diplomaticas instituit.praeter praesidem indianum prasad ac primum ministrum nehru appellans, praeses mao zedong et premier zhou enlai etiam celebrationem ab indian legatus sinarum panikkar habitam personaliter celebravit quam quadringenti homines totidem, et pars indorum magnopere sua signa commota est.

praeses mao zedong orationem gratam habuit et dixit:

"indica gens est magna natio, et populus indicus valde bonus est. amicitia inter duas gentes et populos sinae et indiae per milia annorum valde bona fuit. hodie sicut in national dies indiae celebramus, speramus the. duae nationes sinae et indiae ad pacem uniendam et operam dandam pergunt. homines toto orbe terrarum pacem indigent, et pauci homines bellum volunt pro pace toto orbe terrarum.

legatus etiam panyga studiose in oratione dixit;

"gratias tibi habeo, domine praeses, quod ad celebrationem diei nationalis reipublicae indiae venio. puto hanc benevolentiae et amicitiae e imperio et populo sinensi ad nostrum imperium ac populum declarari.' mr. praeses, ut scis, magni sumus momenti huic amicitiae.

"domine praeses, tibi potissimum exprimere vellem sinceram ac solemnem indorum reverentiam ac regimen erga praestantissimum tuum principatum, amicitiam cum illis, ac studium erga indiae felicitatem, progressum et progressum. desiderium prosperitatis habet. admirantes in animo quod non potest intelligi, et nos etiam superbia sentimus in magnitudine ducis sinensis, quia hic princeps status populi asiae extulit. rogo te ut mihi gratularis praesidem mao zedong de rebus gestis in causa pacis, et de firma amicitia inter populum eorumque indiae et sinarum imperia.

praeses mao nuntius late receptus est et aestimatus in india. praeses mao nationalis dies receptionem legati indici frequentavit et magnam orationem habuit, quae amicitiam inter sinenses et indos populos magnopere auxit.

alius eventus maioris mense ianuario anno 1951 fuit qui ad famem in india sublevandam, cum sinis longe uberes in cibo esset, signatum est cannabi et oryzae commercium cum india commutatum celeriter uit.

post haec quinque contractus signati sunt, qui summam 660.000 talentorum frumenti in indiam parabant. primum in india cum civitatibus foederatis tractaverunt, sed civitatum foederatarum cooperationem opportunam ex india postulaverunt et materias opportunas ut uranium chalcitis et monocrystallinum ad productionem jet machinarum perduxerunt ciborum in adventu etc.

primus minister nehru id facere maluit ut sui existimationem nationalem conservaret, ergo diurna indica dixit hoc "clare illustrare utrum sinas an civitates americae unitas vere curat de populo indico"; expressio amicitiae", et etiam "valorem nutritionis spiritualem habet".

2. indiae munus est in bello coreano

in bello coreano india non-permanens membrum consilii securitatis fuit. res pacificam solutionem belli coreani strenue quaesivit et restitutionem subselliorum sinarum in consilio securitatis et nationis auctor fuit.

cum bellum coreanum die 25 iunii 1950 exortum est, legatus indiae in consilio securitatis, panegal rao, consensit rogationi "coreae septentrionalis ad coream meridionalem oppugnandam" prolata a repraesentativo us.in civitatibus foederatis subnixus, indiam constituisse "virtutis nationum unitarum" (90% quarum copiae americae erant, et 10% a quindecim nationibus in quibus britannia, gallia, australia, belgium, canada, thailandia praebita erant, constitit. philippinae et turcia), sed copias ad participandum non misit, et solum unum equos medicos mittere.

primus minister nehru stalin die 13 iulii 1950 appellavit, pacatam solutionem constitutioni coreanae suggerens. stalin die xv revocavit et sinis gratum inceptum expressit, sed civitatum foederatarum et britannia eam reiecerunt.

postquam malik repraesentativus sovieticus ad consilium securitatis rediit et praesidem kalendis augusti sumpsit, repraesentanti indicis saepe sententiam suam sustinuerunt, ut sinarum legitimam repraesentationem in consilio securitatis agnoscerent et de tranquilla solutione ad res coreana septentrionalis disputarent.

die xix mensis septembris, primo die quintae sessionis nationum unitarum coetus generalis, repraesentativus indicus rogationem perlegit, proponens repraesentantes reipublicae popularis sinarum in sinis in coetu generali nationum unitarum repraesentare et alias nationes unitas suggessisse. similes actiones agencies accipere. procurator americanus statim obicitur.

repraesentativum indiae affirmavit;

"regimen populi sinensis unicum est regimen quod sinas regere potest et officia et obligationes sinarum implere. quamdiu haec terra cum 475 miliones hominum extra hanc mundi ordinationem manet, non potest plene repraesentativa institutio considerari".

sed propositiones indo-sovieticae ob machinationem us reiectae sunt. eodem tempore, nehru dixit in congressu factionis rogationis committee conventum repraesentantium reipublicae popularis sinarum in nationum unitarum participationem "est exitus vitae imminens ex futuro nationum unitarum" opiniones, proximus noster sinis, opportunum esse debet repraesentativa in nationum unitarum; profecto nefas est repraesentativas imperii kuomintang repraesentantes sinarum vocare.

die 21 , primus minister nehru iterum dixit in conventu conventus nationalis factionis congressus .

"quamquam ir coetus generalis resolutio propositum indiae reiecerit, non consideret hodiernam condicionem realem in sinis. si ir somniat adhuc de sina vetere iam paene mortua, tunc oculos suos claudit nec intuens. res. perge manere in nationibus unitis, facta ignoras.

primus minister nehru americae foederatae rei publicae monuit ut "xxxviii parallel transire non possit" et theoriam "ingressionis sinicae" accipere recusavit.

postquam militaris us feliciter in incheon die xv septembris anno 1950 appulerat, res in coreanica acie versa est, et civitates foederatae 38 parallel transire et coream septentrionalem invadere conati sunt.

primus minister nehru die 30 septembris monuit parallelum 38 transiri non posse et, etiamsi corea septentrionalis militariter occupata esset, impossibile fore coreae septentrionalis reunificationem consequi. kalendis octobribus etiam primas nationalis dies receptionem hospitii a chinese legato in indiam frequentavit.

die ix octobris, ir coetus generalis sententiam "octo-patriae" (propositam a britannia, australia, philippinis, nederlandia, norvegia, cuba, brasilia et pakistania) cum 47 suffragiis in favorem, 5 suffragia contra; et 7 abstinentiae. "in nomine rogationis totius coreae septentrionalis occupandae) india suffragiis abstinuit.

eodem die "exercitus nationum unitarum" xxxviii parallel magna magnitudine transiit, bellum accendens in confinio coreae septentrionalis et sinarum, securitatem recentis reipublicae popularis sinensis proxime minatus est.contigit quod nocte ante kalendas octobres, summus zhou enlai tumultuantem conventum cum indico legato ad sinas pannigar fecit et dixit ei "us militaris 38th parallelam transire et bellum augere conatur. si us militare hoc facit. non possumus otiose sedere et ignorare.

primus minister nehru statim us secretarius status acheson et secretarius externorum britanniae bevin admonuit eosque admonere ut in bello sinas intercedere posset et explorare vias compositionis politicae suggessit, sed neutrum acceptum est.indiae repraesentativum apud nationes unitas etiam sinarum monitum perduxit. die iv octobris, us legatus in indiam henderson occurrit cum secretario status indian pro foreign negotiis bajpayee et indiam accusavit contradicendi transitus parallelae 38, "in difficillimo situ americae foederatae collocare"; xxxviii subsistere parallel, nihil aliud est quam hostilitatis periculum dedere.

illo tempore sina memorata magni momenti deliberationis informationes per indiam detulit, quae natura internationalem indiae famam magnopere emendavit et etiam sinarum momentum et fiduciam in india demonstravit.die xix mensis octobris, sinenses voluntarii populi yalu flumen transierunt et cum exercitu populi coreani in campo proelii coreani operam daverunt. victorias successivas consecuti sunt, civitates foederatae americae meridianam 38 proxime novembris anni illius regredi cogentes, macarthur's penitus dissilientes. sic dictae expeditionis nativitatis nativitatis offensae et arrogantes promiserunt ut nationes unitae milites victoriose pro nativitate domum suam abire permitterent.

id ambitione populi asiatici maxime movit. "tempora indiae" (iv decembris 1950) declaravit hanc "plene demonstrare facultatem novi sinarum ad suas utilitates defendendas".

eo tempore etiam civitates foederatae americae nationum unitarum fidem faciendam in controversia kashmir inter indiam et pakistania constituendam coniuraverunt et hanc aream opportunis momentis in basim us vertunt. hi etiam indiam suaserunt ut condicionem aequam vel relative aequam in quaestionibus politicis potestati americae resistentibus accipere, ut coreanorum septentrionalium exitus et sedes sinarum in nationibus unitis restitutae, non obstante conflictu cum sinis in tibeto agitur.

die 24 mensis novembris anno 1950, unio sovietica sinas ad coetum generalem nationum invitavit ut legatos ad consilium securitatis mitteret ut accusaretur sinarum impugnationem armatam contra taiwan indiam disceptare suffragia in gratiam. wu xiuquan, vice-ministra rerum exterarum sinarum, legationem ad nationes unitas duxit ut civitates americae unitas accusarent.

hoc tempore, quod us militaris in proelio constanter cederet, civitates foederatae ut spatium respirandi acquirendi et occasionem resistendi expectarent, coniuratione cessante convenerunt. sub suasu sinarum india propositum suum dedit ut "tres-personae mediationis commissionis pro armistica coreana" compositae ex quinta sessione coetus generalis nationum unitarum andijan et praeses indiae et canadae repraesentantes, septem-gentium colloquium frequentarent per unionem sovieticam, civitates foederatas, britanniam, galliam, indiam et aegyptum.

die 1 februarii 1951, committee politicus nationum unitarum coetum generalem decrevit propositum a civitatibus foederatis americae, qui sinis "aggressorem" declarans declaravit intelligatur: nulla cessatio, nullaque tractatio.ante omnia, kalendis ianuariis xxix, repraesentativum indicum diserte affirmavit "india non credit actiones sinarum in corea septentrionali ex intentionibus infestantibus esse, sed ex metu territorialis sinarum integritas" fieri credit. plus quam 110 scholares e temporibus indiae et universitas delhi etiam articulos et constitutiones ediderunt huic resolutioni contrariae.

celebritates indicae 50 etiam sunt et prope 400 iuvenes qui suam voluntatem in coream septentrionalem ire expresserunt ad resistendum civitatibus foederatis indicis ministerio foreign negotiis vel all-india studentibus foederationis. die 15 mensis maii anno 1951, civitatum foederatarum dicione et oppositione legatorum ab unione sovietica, india et aliis regionibus, nationes unitae coetus generalis contra sinas et coream septentrionalem illicite transgressus est.mense septembri eiusdem anni, cum civitates foederatae san francisco conference convenerunt (51 nationes praeter iaponiam participaverunt) ut foedus pacis separatum cum iaponia componerent, india participare noluit credidit nullum maiorem colloquium in extremo oriente esse. sinis participare non potest.

3. munus indutiae in india est

india etiam civitates americae unitas violationem foederis armistice coreani impugnat. obsidionem politicam et oeconomicam a civitatibus foederatis americae septentrionalis et sinarum impositam cladem in campo proelii restituere non possunt.secundum press internationale (29 iunii 1951), bellum washington tantum uno anno gestum est, et numerus casus americanorum 226,000 pervenit 308,000 (secretarius civitatis syngman rhee) ministerium coreanorum meridianae eventus militares 212.554 aestimavit.

ideo copiae nationum unitarum coacti sunt indutias pacis in corea tenere, et tractatus publice die x mensis iulii anno 1951 incepit. indutiae induciae factae sunt diu, tortuosae, et implicatae concertationes cum civitatibus foederatis americae in tractatu mensae impetrare conabantur quod in acie impetrare non posset. in utroque latere pugnando tractabantur; tractatus intermissus est, et non ante diem 27 iulii 1953 pactum armisticum coreanum subsignatum est.

eventus captivorum bellorum in tractatibus vehementissime pugnatum est, et etiam exitus fuit ut india proxime interesset et partes deinceps ageret.

corea septentrionalis et sinae advocatus ut omnes captivos ex utraque parte repatriant secundum praescriptum monasterii genavae: ut conspiratio efficiatur ut captivos belli coreanos septentrionales detineat, civitatibus foederatis instat sic dicta "voluntaria". repatriatio "principium et tattoos" et litteras sanguinis scribit de captivis belli in sua potestate. sic dicti "obtegendo" facta sunt utentes modos sanguinarios, captos ad exprimendam "repulsionem repatriationis" ac etiam si occiderent recusavit.eodem tempore magnus numerus militum coreanorum captivorum curatores exercitus populi saepe et "civilianos" "civilianos" iniuste indicavit et sodalitati syngman rhee tradidit. die viii mensis octobris anno mcmlii, pacem indutiae sine intermissione denuntiaverunt et shangganling offensam emiserunt, quae etiam in defectu finivit.

mense novembri, legatus indus proposuit propositum in conventu generali, cuius praecipua haec est: "reditus captivorum ad patriam non prohibendus vel vi affectus"; ad transmigrationem committee. civitates americae unitae credit propositam indiae propositum esse cum suo principio captivos bello per "repatriationem voluntariam" detineri et strenue operam navasse ut eam a speciali committee et coetu generali un.

sinis senatus consulto restitit ostendens adhuc esse suam necessitatem coactis captivorum detentio.

determinatio sinensis et praedicamentum civitatum americae septentrionalis in corea septentrionali duxit civitates foederatae ut coreae septentrionalis et sinae die xxiii februarii anno 1953 permutationem captivorum belli aegrorum et vulneratorum proponerent. die 26. mensis aprilis conventus legationis ex utraque parte resumitur. per coream septentrionalem et sinarum conatus, die 8 iunii 1953 ex utraque parte tandem pacti sunt de repatriatione captivorum belli.

concordia provisa est commissioni repatriationi nationum neutrali instaurandae. tamen, postquam pactum repatriare captivorum bellorum subscriptum est, societas rhee syngman, adiuvantibus civitatibus foederatis, captivos in corea septentrionali septentrionali violenter fugavit et detinuit, et aperte clamaverunt se "solum operari" et "proficere". septentrionem versus "in conatu sabotage effectio indutiae.

primus minister nehru praesidem conventus generalis convocavit et conventum ir generalem convocandum suggessit ut de condicione in corea per syngman rhee oppositione indutias disputaret. acta ephemerides indicae etiam crimina syngman rhee group damnaverunt, et coit trans indiam ad reclamationem contra coniventiam americae foederatae societas syngman rhee.in conspectum sabotage actionum group syngman rhee, sinarum et coreae septentrionalis pugnam jincheng direxit ad group syngman rhee. pugna finalis belli coreani facta est. syngman coetus rhee victus est. quae pugna effectio indutiae coreanae efficaciter promovit.

die 27 mensis iulii anno 1953, pactio armistica coreana tandem in panmunjeom signata est. conventio statuit quod intra tres menses post pactum signatum et effectum est, summus gradus politicus inter utramque partem agi debet de rebus disceptandis, ut detractio omnium copiarum exterarum ex corea septentrionali et de pace soboles coreana septentrionalis.

4. partes indiae sunt in eventum repatriationis captivorum belli

tamen tantum xi dies post conventionem subscriptam, civitates foederatae et coreae meridianae "tractatus mutuus" signavit.

itaque, non discedendi, us militaris in corea meridiana diu mansit. colloquium politicum summus gradus numquam tenebatur, quod civitates foederatae americae tantum nationes belligerentes participare institerunt et noluerunt participationi unionis sovieticae et nationum neutrarum sicut india et burma. primus minister nehru obstructionem civitatum americae unitarum valde displicuit.

china affirmabat indiam participare "commissio repatriationis neutralis" et eius praeses;

commissio repatriationis nationum neutralium ad solutionem exitus repatriandi captivorum bellorum die 9 septembris 1953 sollemniter constituta, et die 21 februarii 1954 illicite dimissa est. post subscriptionem privilegii belli consensio, corea septentrionalis et sina celeriter omnes captivos belli ex altera parte repatriarunt, qui ius suum repatriandi exercuerunt captivi belli ab altera parte repatriati sunt, etiam non-korean captivi belli.

tamen, postquam pactione indutiarum signata est, civitates foederatae "dimissae" 23,000 coreanorum septentrionalium et sinensium sine licentia belli capti sunt eosque in coream meridionalem et taiwan transportaverunt, cum reliquae 20,000 nationum repatriation commissio neutrali traderetur.

secundum original ir cœtus generalis resolutio, repatriatio committee nationes neutrales solum statuerunt suetiam, helvetiam, respublicam bohemicam, et poloniam in instante sinarum fuisse membrum, india quoque particeps fuit et ministravit.

primus minister nehru designavit exercitus indian thimayya locumtenentem generalem praesidem repatriationis centralis committee. thimayya et copiae indicae missionem faciendo (iuxta "india hodie" ab indico legato in sinis edita mense augusto 1996, summa 6000 militum) in coream septentrionalem die 9 septembris 1953 venerunt, et difficillimum et perplexum certamen incepit. .

causa fundamentalis est quod in civitatibus foederatis americae variis artibus contemptibilibus utitur ad suum finem captivorum tollendorum. americani et chiang kai-shek agentes in castris captivorum etiam militum custodiam indiani aggressi sunt, duces indianos verberaverunt, horribiliter trucidati et excruciati sunt belli captivos coreanos septentrionales et sinenses, et eventus sicut occisio militis voluntarii populi sinensis. zhang zilong quod perculsa mundo occurrit. generalis thimayya et primus minister nehru pluries exposuerunt et protestati sunt.

tamen, instantibus instantibus civitatibus foederatis, vim custodiae indicae tandem incepit illicite tradere 21.900 coreanos septentrionales et sinenses captivos in civitatibus foederatis die xx mensis ianuarii anno mcmliv, cuiuscumque oppositionis coreae septentrionalis et sinarum. hoc sub gravi obsidione ab us armatis copiis factum est et chiang kai-shek's et li instituta servitii secreta.

die xxiii mensis ianuarii dux invasores militares et delegatos coreanorum et taiwanesium meridianae auctoritates captivos belli translationis contractus signavit, tradens exercitus populi coreani 7000 captivos belli ad auctoritates coreanos meridionales, et plus quam 14,000 voluntarii populi sinensis. exercitus captivorum belli ad taiwanesium pertinent.

die xviii mensis februarii, consilium repatriationis indicum repraesentativum sinarum repatriationis concilium dissolvendum proposuit ad indiam.

in sua sententia protestando abductiones captivorum us captivo die 30 mensis ianuarii anno 1954, premier zhou enlai affirmavit "commissio repatriation nationes neutrales et cohortis indicus cogere magni conatus in suis muneribus obeundis fecerunt" et ostendit, "sed illi in key eventum quomodo agere cum institutis servitii secreti in castris meridionalibus captivorum-bellorum, efficacia consilia capere noluerunt. " immo cognoverunt procuratores clandestinos qui captivos bello, ut aiunt, necabant. legatis captivorum, quae vellent, omnia facere liceret.

ab eo tempore thimayya in sinas rediit donec sinis et corea septentrionalis constitutionem asseverat mense februario 1958, statuens omnes voluntarios populi sinensis ab corea septentrionali illo anno recessuros, india non amplius legalem statum in coreanis septentrionalibus eventum habuisse. indiae commendationem a sinis ministrare ut praeses repatriationis committee sinarum haud dubie statum internationalem indiae magnopere emendavit.

indiae auxilium pro sinis etiam patet. iuxta relationes in sola cotidiana populi, primus minister nehru, alii principes indici, et repraesentatores indiae nationum unitarum vocaverant, ut saltem xxx temporibus ab 1958 in nationum unitarum sedem restitueret.

premier zhou ceterique sinenses duces etiam pretiosas indiae contributiones saepe laudaverunt ad causa induciarum et conservationis pacis in corea septentrionali.

finis textus.