"Epistula ad Auroram scribens" "Obsecro te, simul persequamur" ｜Lian Zhiping
2024-08-14
한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina
cylindrus coaster nuptiarum Sinensium Valentine 'Dies'. Photo by Fu Guolin
In pellicula Americana "The Professor and the Madman" fabulam tortuosae historiae a Dictionario Oxoniensi compositam narrat. Unus e maximis etymologiae fontibus fuit linguistica schizophrenia laborante. Ille accidens alienum hominem propter impetum paranoia occidit. Hoc fortuito scelere viduam viduam cum quinque filiis suis reliquit uxor, totaque familia in gravem paupertatem demersa marito et patre amisso.
Ut vivam faceret, vidua infelix vidua puella platea facta est, et intolerabilem ignominiam pertulit. Pueri domi operati sunt dies ac noctes opera manuum ad supplendum exilis familiari. Nempe omnes linguaet insanas oderant.
Postquam linguista inclusus est, in pervigili suo scelere penituit. Custodes carceres, ut cibum natalem huic familiae mittentes mitterent, affirmavit se optime se facturum esse ad auxilium familiae oeconomicum praestandum. Homicidarum imprudentiae sunt etiam homicidae, et hae compensationes actiones quas homo ex sua conscientia facere debet.
In carcere, Madman ingenio linguae idiomatis adhibita est ut adiuvaret in scriptione vocabuli documenti Oxford Dictionary. Persona, quae in re publica praeerat, intellectualis, qui ab optimatibus academicis difficilis acceptus erat, quod e familia negotiorum venit, factus est amicus academicus fidus et amicus, qui eadem gaudia ac dolores cum speciali captivo communicavit.
Vidua ivit ad videndum furiosum in carcere. At mulier dolorosa est. In oculis insani legit puritatem et sinceritatem, quae paulatim odium suum dimittet et intellectum et veniam potius eligit. Putavit virum suum mortuum virum pium esse et ei permittere ut ei indulgeret qui aegritudine animi laborabat.
Linguae inamavit hanc mirabilem mulierem. Quondam duo iterum in carcere convenerunt.
Persuasit sic: "Stare super spinam libri, volare extra murum possum, sede in alis verborum, et vado ad fines mundi.
Mulier interpellavit: "Non possum".
Linguatica sincere instat: "Cum lego, nemo me sectatur. Cum lego, persequor sum; persequimur vestigia Dei .
Hoc est copia offa in pellicula quae luce illustrantur. Quid, ut opinor, amor verus est, et maxima qualitas est: raritas.
Amare enim aliquem est laborare dilatare mundum spiritualem et vitam suam sustentare.
Multae sunt “fabulae amoris” in re. Sed hic particeps perfectus, qui in necessitudine eminenter positus est, id facere quod facere potuit, non fecit, ut animam dantis elevet et etiam habeat locum spiritualem. Ad summam, ipse alterius fruitur perfectione, sed placide spectat alterius sui delenimenta. Hoc pertinet ad dubitandum ut solum seipsum diligat.
Amor invitatur ad vos ut mecum "sequatur", ut gloriam quae mundum volventem mortalium transcendit, persequatur. Amor verus non sinit se ignorare alterius hominis pulverem, unde continenter invitationes mittet ad "simul persequendum".
Vel sensus meus aliter describi potest: in amoris relatione, pretiosissima pars est quod duo homines "se simul sequi possunt". Si "cooperare" non potes, noli oblivisci te persequi. Si altera persona in studio tuo non prodest, sensus huius relationis interrogationi meretur. Si altera persona non solum infructuosa est, sed etiam impedit, quo minus fiat « persona persequens », hoc non est amor, sed necessitudo, quae gravi consideratione meretur quomodo « cedere ».
[epistula ad Auroram scribo] est columna Lian Zhiping in PEN
Author: Lian Zhiping
Text: Lian Zhiping Editor: Qian Yutong Editor: Shu Ming
Quaeso indicare fontem cum reprimendi hunc articulum.
