νέα

한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

δεν εκμεταλλεύτηκα τον πατέρα μου

στοματικό σωλήνα χαμόγελο

αφού βγήκαν τα αποτελέσματα της εισαγωγικής εξέτασης στο κολέγιο, έκανα χειρότερα από το συνηθισμένο στο εικονικό τεστ, μόλις είχα περάσει το πρώτο τεστ και δεν ήταν πολύ ασφαλές να συμπληρώσω την αίτηση για μεγάλα πανεπιστήμια στο πεκίνο. μετά από συζητήσεις με δασκάλους και γονείς, έκανα αίτηση για το shandong university ως πρώτη μου επιλογή.

ήμουν πολύ απογοητευμένος εκείνη την εποχή, η τάξη μας ήταν κορυφαία και πολλοί από τους συμμαθητές μου πέρασαν από το πανεπιστήμιο tsinghua, το πανεπιστήμιο του πεκίνου και το πανεπιστήμιο fudan για μένα από τότε που ήταν παιδί, και οι τύψεις του ήταν μεγαλύτερες από τις δικές μου.

αλλά ο πατέρας μου δεν μου είπε τίποτα. απλώς είπε ότι υπήρχαν πολλοί συγγενείς στη γενέτειρά του στη σαντόνγκ, και θα μπορούσε να αισθάνεται πιο άνετα αν κάποιος μπορούσε να τον φροντίσει.

όταν ξεκίνησε το σχολείο, αυτός και η μητέρα του με έστειλαν μαζί στο jinan όταν ο πατέρας μου έφυγε, μου είπε: "xiaoxiao, πρέπει να σπουδάσεις σκληρά. οι άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να δουλέψουν σκληρά μπορούν να λάμψουν όπου κι αν βρίσκονται."

το 2000 έγινα φοιτητής στη σχολή ξένων γλωσσών του πανεπιστημίου shandong.

φεύγοντας από το σπίτι, αφήνοντας την αγκαλιά των γονιών μου, η ζωή στο κολέγιο είναι εντελώς καινούργια για μένα. όντας απελευθερωμένος από τη στρατιωτική ζωή του γυμνασίου, δίνοντάς μου πολύ προσωπικό χώρο, νιώθω πάντα ότι πρέπει να χρησιμοποιήσω αυτόν τον χρόνο κάνε κάτι. , και η πρώτη ιδέα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν να γράψω ένα μυθιστόρημα.

πάντα με λάτρευε η λογοτεχνία κάτω από την επιρροή του πατέρα μου, διάβασα επίσης πολλά βιβλία και γνώρισα πολλούς σύγχρονους διάσημους συγγραφείς. δεν περιμένω ότι μπορώ να επιτύχω το ίδιο επίπεδο επιτευγμάτων με τον πατέρα μου, αλλά το γράψιμο είναι πάντα το μόνο πράγμα για το οποίο είμαι σχετικά σίγουρος για τις δυνατότητές μου.

σκεπτόμενος τις ζοφερές μέρες του λυκείου μου, ένιωθα ότι ζούσα σε μια σκοτεινή σπηλιά κάθε μέρα, ακούγοντας τις δικές μου κραυγές να αντηχούν στο κενό, είχα πάρα πολλά συναισθήματα που έπρεπε να εκτονωθούν σχεδίασα μια ιστορία για ένα κορίτσι που ξεκίνησε από το γυμνάσιο μέχρι το κολέγιο και μακριά για ένα εξάμηνο, αλλά δεν το είπα ποτέ στον πατέρα μου.

πάντα νιώθω ότι το γράψιμό μου πρέπει να είναι παιδικό και ανώριμο στα μάτια του πατέρα μου πέτα κάτι στον πατέρα σου.

αργότερα, ο πατέρας μου έμαθε από τη μητέρα μου ότι είχα γράψει ένα μυθιστόρημα και προσφέρθηκε να με βοηθήσει να το ελέγξω. του έδειξα το χειρόγραφο ανήσυχος.

δεν ήξερα, αυτές οι δύο λέξεις που βγήκαν από το στόμα του πατέρα μου ήταν μια μεγάλη ενθάρρυνση για μένα. ποτέ δεν με επαινεί σκληρά αν λέει ότι είναι εντάξει, τότε δεν πρέπει να είναι τρομερό. απέκτησα λίγη αυτοπεποίθηση και σκέφτηκα ότι αφού είχα γράψει τόσες πολλές λέξεις, μπορεί κάλλιστα να το ψηφίσω.

ρώτησα τον πατέρα μου για ποιον εκδοτικό οίκο θα ήταν κατάλληλος για μένα να κάνω αίτηση εκδοτικός οίκος, και το βιβλίο εκδόθηκε με επιτυχία, δεν εκμεταλλεύτηκα τον πατέρα μου.

ακόμα κι αν είμαι η κόρη του μο γιαν, αν αυτά που γράφω είναι ένα μάτσο σκουπίδια, γιατί να τα δεχτεί ο κόσμος;

αλλά τώρα δεν τολμώ να πάω πίσω και να διαβάσω αυτό το βιβλίο, όταν το διάβασα, ένιωσα ότι πολλές από τις ιδέες μου εκείνη την εποχή ήταν πολύ αφελείς, δεν ξέρω αν έγινε η αρχική πρόταση του πατέρα μου είναι εκτός προτίμησης για την κόρη του.

κατά τη διάρκεια των τεσσάρων χρόνων μου στο πανεπιστήμιο shandong, ο πατέρας μου ήρθε στο σχολείο για να με επισκεφτεί τρεις ή τέσσερις φορές, αλλά όλες αυτές ήταν όταν ήρθε στο σχολείο για να δώσει διαλέξεις.

εκείνη την εποχή, έγινα δεκτός στο πανεπιστήμιο της σαντόνγκ και το σχολείο άδραξε αυτήν την ευκαιρία για να προσκαλέσει τον πατέρα μου να γίνει επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο της σαντόνγκ. κάθε φορά που ο πατέρας μου έδινε μια διάλεξη και διασκέδαζε τη δεξίωση του σχολείου, ερχόταν μόνος στον κοιτώνα μου, κοίταζε αυτό, άγγιξε εκείνο, έβλεπε το πάχος του κρεβατιού μου και τη στοίβαξη των αντικειμένων στο δωμάτιο.

όταν ο καιρός είναι κρύος, θα μου θυμίσει: "αυτό το πάπλωμα φαίνεται λίγο λεπτό. κάνει κρύο όταν κοιμάσαι το βράδυ; ο μπαμπάς θα σου στρώσει κρεβάτι αργότερα, όταν ο καιρός είναι ζεστός, θα μου θυμίσει: " μην φυσάς τον ηλεκτρικό ανεμιστήρα όλη τη νύχτα, είναι εύκολο αν κρυώσεις, ειδικά μην τον φυσάς στο κεφάλι σου, θα σου φέρει πονοκέφαλο." μετά μου ζήτησε να τον πάω στην καφετέρια για ένα γεύμα για να δούμε αν το φαγητό μας ήταν πλούσιο και θρεπτικό.

στα μάτια μου, ο πατέρας μου είναι μόνο ένας από τους εκατομμύρια πατέρες που αγαπούν τις κόρες τους οι προτροπές, οι ανησυχίες και ακόμη και η γκρίνια του είναι όλα φυσικές εκδηλώσεις της αγάπης του για τις κόρες του και δεν διαφέρει από εκατομμύρια άλλους πατέρες που αγαπούν τις κόρες τους. .

είμαι φυσικά περήφανος για τα επιτεύγματά του, αλλά ανεξάρτητα από όλη τη φήμη και την αύρα, είμαστε απλώς ένας συνηθισμένος πατέρας και κόρη.

όταν σπούδαζα στο κολέγιο στο shandong, ο πατέρας μου και εγώ είχαμε ένα μικρό χόμπι, το οποίο ήταν να ανταλλάσσουμε γράμματα. αν και η επικοινωνία αναπτύσσεται όλο και περισσότερο τώρα, πάντα νιώθω ότι τα γράμματα είναι ένα πολύ απλό μέσο και τα συναισθήματα που μπορούν να μεταφέρουν είναι επίσης απλά και βαριά.

όταν ήμουν δευτεροετής στο κολέγιο, ξαφνικά ήθελα να γράψω ένα γράμμα καλλιγραφίας στον πατέρα μου, έτρεξα αμέσως στο χαρτοπωλείο και αγόρασα λίγο ρυζόχαρτο που κόστιζε 40 με 50 σεντς το κομμάτι, σήκωσα το πινέλο καλλιγραφίας και άρχισα να γράφω σοβαρά. . μου πήρε πολλή προσπάθεια για να γράψω ένα γράμμα πολλών εκατοντάδων λέξεων αφού στέγνωσε το μελάνι, δίπλωσα το γράμμα σε τετράγωνο σχήμα και έστειλα μια χοντρή στοίβα στον πατέρα μου. αργότερα ανακάλυψα ότι ο πατέρας μου συγκινήθηκε τόσο πολύ από την «ιδιοτροπία» μου που ανάρτησε το γράμμα στον τοίχο του σαλονιού και στάθηκε εκεί για να το διαβάσει και να το απολαύσει κάθε μέρα μετά το δείπνο. κάθε φορά που ένας επισκέπτης έρχεται στο σπίτι, θα εκπλαγεί ρωτώντας για αυτό το γράμμα και ο πατέρας του θα προσποιηθεί ότι είναι πολύ ήρεμος και θα απαντήσει στον επισκέπτη: «ναι, αυτό μου έγραψε η κόρη μου».

όταν οι καλεσμένοι τον θαύμασαν και τον επαίνεσαν που είχε μια σκεπτόμενη και καλοσυντηρημένη κόρη, εκείνος δεν είπε τίποτα, αλλά η έκφρασή του έδειχνε ανεξέλεγκτη περηφάνια.

ο πατέρας μου χρησιμοποιούσε συχνά ένα μαλακό πινέλο για να απαντήσει στις επιστολές μου. κάθε φορά που λαμβάνω ένα γράμμα από τον πατέρα μου, το ξεδιπλώνω προσεκτικά και βλέπω τις γραμμές του όμορφου κανονικού σεναρίου, που είναι δυνατές, δυνατές, ομαλές και φυσικές, νιώθω μια ειλικρινή αίσθηση υπερηφάνειας και δεν μπορώ να μην το δείξω στους συμμαθητές μου.

οι συμμαθητές μου συχνά πίστευαν ότι ο μπαμπάς μου ήταν δάσκαλος τέχνης όταν έβλεπαν την επαγγελματική γραφή στον φάκελο.

όταν ήμουν τελειόφοιτος στο κολέγιο, λόγω των εξαιρετικών επιδόσεών μου, οι καθηγητές του σχολείου μου συστάθηκαν στη σχολή φιλελεύθερων τεχνών του πανεπιστημίου tsinghua για να συνεχίσω το μεταπτυχιακό μου. το όνειρο που δεν ολοκληρώθηκε πριν από τέσσερα χρόνια έκανε τον κύκλο του και επιτέλους έγινε πραγματικότητα.

είμαι χαρούμενος, τόσο για τον εαυτό μου όσο και για τον πατέρα μου, ξέρω ότι αυτή είναι η επιθυμία του και είναι επιθυμία μου να τον κάνω ευτυχισμένο. ως μεταπτυχιακός φοιτητής, επέλεξα τη συγκριτική λογοτεχνία, η οποία είναι πολύ εντυπωσιακή και πολύ ενδιαφέρουσα για μάθηση.

όταν έγραφα τη διατριβή μου, ζήτησα από τον πατέρα μου συμβουλές πολύ σοβαρά όταν ήμουν στο γυμνάσιο και στο γυμνάσιο, ο πατέρας μου δεν μου έδωσε ποτέ καθοδήγηση κινεζικής γλώσσας, επειδή σύμφωνα με την προσανατολισμένη στις εξετάσεις εκπαίδευση της κίνας, τα περισσότερα από τα έργα του. ήταν γεμάτα κακές προτάσεις.

και τώρα, επιτέλους μπορεί να μου μιλήσει ελεύθερα στους τομείς που είναι καλός. τέλος, επέλεξα τον salman rushdie, έναν άγγλο συγγραφέα, γεννημένο στην ινδία, για τη διατριβή μου, καθώς υπήρχαν πολύ λίγα μεταφρασμένα υλικά για αυτόν τον συγγραφέα στην κίνα, όταν έγραψα τη διατριβή μου, το μεγαλύτερο μέρος του υλικού ελήφθη από εθνικούς χάρτες έκδοση γλώσσας.

τα αγγλικά του πατέρα μου δεν ήταν καλά όταν είδε ότι είχα φέρει πίσω μια ολόκληρη σελίδα αγγλικών υλικών, ήξερε ότι δεν μπορούσε πια να βοηθήσει πολύ, οπότε δεν είχε άλλη επιλογή από το να μου πει με κάποια αδυναμία: «τότε θα έπρεπε. γράψε καλά.» ωστόσο, ο πατέρας μου ήταν πολύ προσεκτικός για την πρόοδο της διατριβής μου και «μελέτες για τον ραμπελέ».

η πτυχιακή μου διατριβή, "μη διασπορά και υπερβατικότητα - η εγχώρια γραφή του salman rushdie", τελικά δεν αξιολογήθηκε ως εξαιρετική εργασία λόγω αρνητικής ψήφου, αλλά είμαι πολύ ικανοποιημένος με αυτήν. νομίζω ότι αυτή είναι μια ικανοποιητική εξήγηση για τα τρία χρόνια σπουδών μου στο πανεπιστήμιο tsinghua.

τα τελευταία τρία χρόνια, οι σκέψεις και η προσωπικότητά μου διευρύνθηκαν σιγά-σιγά και έγιναν πιο αρμονικά, σαν ένα μικρό φύλλο που αρχικά ήταν κουλουριασμένο και σιγά σιγά ξεδιπλώθηκε σε μια γενναιόδωρη ατμόσφαιρα. γίνομαι πιο ώριμος και καταλαβαίνω τον πατέρα μου όλο και καλύτερα.