ημερολόγιο του αγροτικού δασκάλου｜chen xiuyin: ανάψτε τη λάμπα ανάγνωσης για να φωτίσετε την πορεία προς τα εμπρός για τα παιδιά της υπαίθρου
2024-09-13
한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina
【εικόνα】
η chen xiuyin, γυναίκα, γεννημένη το 1983, είναι δάσκαλος στο yueshan central school στην πόλη xiangxiang. έχει μείνει στην ύπαιθρο για περισσότερα από 20 χρόνια και είναι αφοσιωμένη στην αναγνωστική καθοδήγηση και προώθηση φέτος ονομάστηκε ειδική δασκάλα στην επαρχία χουνάν.
【κούτσουρο】
10 σεπτεμβρίου, ηλιοφάνεια.
σε ένα ζεστό και φωτεινό απόγευμα, το φως του ήλιου λάμπει μέσα από τα παράθυρα της τάξης και πάνω στα μικρά πρόσωπα γεμάτα περιέργεια και προσδοκία.
άνοιξα απαλά την πόρτα της τάξης. ξαφνικά, μια τραγανή φωνή έσπασε την ηρεμία της τάξης: «δάσκαλε τσεν, χρόνια πολλά!»
ο ήχος ήταν σαν το κελάηδισμα των πουλιών στις αρχές του φθινοπώρου, τραγανός και γλυκός, που απλώθηκε αμέσως σε κάθε γωνιά της τάξης. αμέσως μετά, σαν να υπήρχε κάποιο είδος σιωπηρής κατανόησης που πέρασε ήσυχα ανάμεσα στα παιδιά, άφησαν όλα τα βιβλία στα χέρια τους και σηκώθηκαν από τις θέσεις τους.
όλη η κούραση και η σκληρή δουλειά εξαφανίστηκαν αυτή τη στιγμή.
αφού συναντήσαμε ο ένας τον άλλον στον εορτασμό της ημέρας στην τάξη που πραγματοποιήθηκε στο σχολείο, επέστρεψα βιαστικά στην τάξη. αυτή είναι η ώρα «μικρομάθημα ανάγνωσης βιβλίων με εικόνες» που έχω συμφωνήσει με τα παιδιά. σήμερα είναι το 88ο τεύχος.
το νέο εξάμηνο μόλις ξεκίνησε, η θερμοκρασία είναι ξανά στα ύψη, και τα παιδιά βρίσκονται ακόμη σε περίοδο μαθησιακής προσαρμογής, γι' αυτό επέλεξα το παραμύθι του εικονογραφημένου βιβλίου «το σιδερένιο γουδοχέρι τρίβει τη βελόνα».
τα παιδιά προσελκύθηκαν αμέσως από το βίντεο που παίχτηκε στην οθόνη του βάθρου. την κατάλληλη στιγμή, πάτησα το κουμπί παύσης και ρώτησα: "μαθητές, πιστεύετε ότι η ηλικιωμένη κυρία μπορεί να τα καταφέρει; μπορεί αυτό το βαρύ σιδερένιο γουδοχέρι να γίνει πραγματικά μια λεπτή βελόνα;"
και εγώ ρωτάω τον εαυτό μου, είναι εντάξει; μπορώ να έχω το θάρρος και την πίστη μιας ηλικιωμένης κυρίας να μείνω ριζωμένη στην εξοχή όλη μου τη ζωή; μπορείτε να οδηγήσετε τα παιδιά να λάμψουν έντονα;
νομίζω, μπορώ να το κάνω.
σήμερα είναι η 23η ημέρα του δασκάλου μου. από συνηθισμένος δάσκαλος της υπαίθρου σε επαρχιακό δάσκαλο ειδικού επιπέδου, δεν έχω φύγει ποτέ από την πόλη yueshan, τον τόπο όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα.
το δημοτικό σχολείο όπου διδάσκω τώρα μετατράπηκε από το γυμνάσιο του γυμνασίου μου. μόλις 3 χιλιόμετρα μακριά είναι το μέρος όπου ο πατέρας μου δίδαξε όλη του τη ζωή και είμαι δάσκαλος εδώ και 8 χρόνια - δημοτικό σχολείο lishan.
το απομακρυσμένο xiaoshanchong απέχει περισσότερα από 30 χιλιόμετρα από την αστική περιοχή του xiangxiang. όταν ήμουν παιδί, σπάνια είχα την ευκαιρία να βγω στο βουνό.
κάτω από το ημίφως, ήταν ο πατέρας μου που με πέρασε στα παλιά βιβλία. από εδώ και πέρα, ο μικρός μου εαυτός μπορεί να διασχίσει χιλιάδες βουνά και ποτάμια, να ακολουθήσει τη μικρή γοργόνα στα «παραμύθια του άντερσεν» και να βιώσει το βάθος της αγάπης και της θυσίας στο ταξίδι φαντασίας του «ταξίδι στη δύση», περνάω κακουχίες με τους τέσσερις πλοιάρχους και μαθητευόμενους, και να μάθουν να επιμονή και το θάρρος.
θέλω να γίνω σαν πατέρας, πηγαίνοντας τα παιδιά μου σε βουνά και θάλασσες.
τον σεπτέμβριο του 2016, το δημοτικό σχολείο lishan είχε αναγνωστήριο, οπότε «έκρυψα» την τάξη ανάγνωσης στο πρόγραμμα σπουδών και αποφάσισα να διοργανώσω μια συνάντηση ανάγνωσης την πρωτοχρονιά στην οποία θα συμμετείχαν γονείς, δάσκαλοι και παιδιά.
την πρωτοχρονιά του 2017, καθώς η απλή σκηνή στήνεται λίγο-λίγο με δικά του έξοδα, η ανάγνωση πραγματοποιήθηκε όπως είχε προγραμματιστεί και η xiaoshan chong έγινε ζωηρή.
η καλύτερή μου φίλη τσεν λι, που εργάζεται στο γκουανγκντόνγκ, προσκλήθηκε επίσης από την κόρη της για να απαγγείλει το «be your best self» σε μια συνάντηση ανάγνωσης. ο καλύτερός μου φίλος μου είπε αργότερα: "xiuyin, ξέρεις επίσης ότι ήμουν δειλή από παιδί. δεν συμμετείχα ποτέ σε δραστηριότητες όταν ήμουν στο σχολείο. έτρεμα όταν βγήκα στη σκηνή σήμερα".
ο άνεμος της ανάγνωσης διαπερνά τη σιωπηλή κοιλάδα.
κάθε συνάντηση ανάγνωσης της πρωτοχρονιάς έχει γίνει το «γκαλά του άνοιξης του φεστιβάλ» του xiaoshan chong. με τα παιδιά διαβάζαμε και τραγουδούσαμε κάτω από το μεγάλο δέντρο στην κεφαλή του χωριού και μπροστά στην παλιά πατρογονική αίθουσα του χωριού.
τα βιβλία με εικόνες είναι το αγαπημένο υλικό ανάγνωσης των παιδιών, αλλά είναι λίγο ακριβά. συνεργάστηκα με δασκάλους στο νομό για να συλλέξω βίντεο με εικονογραφημένα βιβλία στο διαδίκτυο και να τα κατηγοριοποιήσω σε παραμύθια, μύθους, λαϊκές επιστήμες, ανάπτυξη και άλλες σειρές. όταν πρόκειται για μάθημα ανάγνωσης εικονογραφημένων βιβλίων, η τάξη θα μετατραπεί σε έναν μικρό κινηματογράφο, όπου υπάρχουν πολυώροφα κτίρια, πολυσύχναστη κίνηση, το απέραντο σύμπαν, υπέροχη επιστήμη και αμέτρητα μυστήρια που περιμένουν τα παιδιά να εξερευνήσουν.
οκτώ χρόνια είναι αρκετά για να αλλάξουν τις συνήθειες μιας παρέας παιδιών και να τα κάνουν να πιστέψουν ακράδαντα ότι όσο έχουν όνειρα στην καρδιά τους, υπάρχει δρόμος στους πρόποδες του βουνού.
ο μαθητής minmin είναι τυπικός εκπρόσωπος. έχει δίδυμες αδερφές και η μητέρα της είναι μια ευγενική και σκληρή ξένη γυναίκα που έχτισε μια ζεστή φωλιά για τις τρεις κόρες της με αγάπη. όμως κάτω από τα μάτια του έξω κόσμου, η οικογένεια δείχνει πάντα έλλειψη αυτοπεποίθησης ασυνείδητα.
αυτή η έλλειψη αυτοπεποίθησης έσπασε με το διάβασμα. κάθε φορά που γυρίζει σπίτι από το σχολείο, η minmin ανυπομονεί να μοιραστεί τις χαρές, τις λύπες και τις χαρές στα βιβλία με τη μητέρα της. παρακαλεί συχνά τη μητέρα της να διαλέξει βιβλία για τις αδερφές της, όταν πέφτει η νύχτα, μεταμορφώνεται σε μια αδερφή και υφαίνει ονειρεμένες ιστορίες για τις αδερφές της.
τον απρίλιο του 2021, μια μεγάλη εκδήλωση εθνικού φεστιβάλ βιβλίων εικόνων ανάγνωσης πραγματοποιήθηκε στην πόλη xiangtan. η δίδυμη αδερφή του minmin βγήκε από τα βουνά για πρώτη φορά και ξεκίνησε με θάρρος ένα ταξίδι για να διαγωνιστεί.
όταν οι αδερφές γύρισαν σπίτι με τα πιστοποιητικά τους στα χέρια, έτυχε να λάμπει η ανοιξιάτικη λιακάδα στις πλεξούδες τους. η μητέρα του minmin στάθηκε στην πόρτα, εξαιρετικά ευχαριστημένη.
δεν τολμώ να πω ότι το διάβασμα θα αλλάξει σίγουρα τη μοίρα αυτών των παιδιών της υπαίθρου, αλλά νιώθω ότι το διάβασμα σίγουρα θα εμπλουτίσει τις καρδιές των παιδιών.
ίσως, πολλά χρόνια αργότερα, τα παιδιά να μην θυμούνται όλους τους δασκάλους τους, συμπεριλαμβανομένου και εμένα. ελπίζω μόνο να θυμούνται ότι κάποτε είχαν ένα όμορφο αναγνωστήριο με πολλά βιβλία όπως τα παιδιά της πόλης, και είχαν επίσης μια πολύχρωμη παιδική ηλικία βυθισμένη στο διάβασμα.
και θέλω να είμαι σαν τη λάμπα στα βουνά, ζεστή αλλά όχι εκθαμβωτική, να φωτίζει το μονοπάτι προς τα εμπρός για τα παιδιά της υπαίθρου και να παρακολουθεί κάθε τους ανάπτυξη και μεταμόρφωση. αυτό είναι ήδη γεμάτο ευτυχία!
(συγκεντρώθηκε από τον ρεπόρτερ της hunan daily για όλα τα μέσα ενημέρωσης wang mingjun)
