νέα

한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

Είναι μια από τις καλύτερες γυναίκες ζωγράφους, ποιήτριες και στιχουργούς της σύγχρονης εποχής. Άρχισε να σπουδάζει ζωγραφική σε ηλικία 14 ετών, διαδοχικά υπό την κηδεμονία του Γιν Χεμπάι και του Ζενγκ Νίνγκντε. Έχει πολλά καλά ποιήματα και στίχους, και είναι συγγραφέας των «A Brief Introduction to Poetry», «Luochuan Rhymes» κ.λπ.

Zhou Lianxia: (1908-2000) ήταν γέννημα θρέμμα του Ji'an, Jiangxi, και γεννήθηκε στο Xiangtan, Hunan. Το αρχικό του όνομα είναι Ziyi, γνωστό και ως Zhu, με το ευγενικό όνομα Piao (yinyu, που σημαίνει Xiangyun), το παρατσούκλι του Luochuan, το όνομα του δωματίου του Luochuan Poetry House, Chanhongxuan και τα ψευδώνυμα Lianxia, ​​Chanhong, Suohong, Zigu, Qiutang, κ.λπ., και αργότερα ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο με τη Lianxia.

Η Zhou Lianxia είναι πρώτα απ' όλα τυχερή Γεννήθηκε στη φυλή Shili Hairaoying στο Xiangtan της Χουνάν. Από μικρός είχε ζήσει μια ευημερία και είχε πολλές οικιακές βοηθούς. Στο άρθρο της «New Year Memories» κατέγραψε τους εορτασμούς της Πρωτοχρονιάς στα παιδικά της χρόνια:

Όταν ξύπνησα νωρίς το πρωί, τα μαλλιά μου ήταν χτενισμένα ομαλά, με μια κόκκινη μεταξωτή γενειάδα να κρέμεται από την άκρη της πλεξούδας, ένα ρουμπίνι στολισμένο στο μέτωπο του καπέλου από πεπόνι, ένα μαύρο σατέν μανταρίνι με λουλουδάτο μοτίβα, και μια βελούδινη ρόμπα Lanzhuang Το πιο ενδιαφέρον είναι: αυτά στα πόδια Ένα ζευγάρι ειδικά κεντημένα μποτάκια, με άσπρο σαν το χιόνι, τόσο εξαίσια και εξαίσια, που δεν θα τα ξεχάσω ποτέ!

Ιδιαίτερα ευτυχώς, ο Zhou Lianxia έχει έναν φωτισμένο και στοργικό πατέρα. Ο πατέρας του, Zhou Henian, ήταν ικανός στην ποίηση και τη ζωγραφική και αγαπούσε πολύ τα παιδιά του. Η Zhou Lianxia διδάχτηκε από το δικαστήριο από μικρή ότι ο πατέρας της θα της έδινε πάντα ένα πινέλο γραφής ως δώρο Πρωτοχρονιάς κάθε χρόνο και θα έγραφε μια συγχαρητήρια ομοιοκαταληξία για να την ενθαρρύνει. Η Zhou Lianxia έχει γρήγορο μυαλό και συχνά ανταλλάσσει ποιήματα με τον πατέρα της. Όταν ήταν λίγο μεγαλύτερος, ο Zhou Henian έστειλε την κόρη του να σπουδάσει ποίηση και ζωγραφική Δεν είχε την παιδαγωγική ιδέα ότι οι άνδρες είναι ανώτεροι από τις γυναίκες και ότι οι γυναίκες χωρίς ταλέντο είναι ενάρετες.

Η δημοτική εκπαίδευση στην παιδική ηλικία καλλιέργησε την πνευματικότητα της Zhou Lianxia και όξυνε τη γλωσσική της ευαισθησία, θέτοντας μια πολύ σημαντική βάση για να γίνει μια ταλαντούχα γυναίκα στο μέλλον. Όταν η Zhou Lianxia ήταν 9 ετών, μετακόμισε στη Σαγκάη με τον πατέρα της, όπου έγινε διάσημη σε όλη της τη ζωή.

Ο Zhou Henian προσέλαβε τον Zheng Dening για να διδάξει ζωγραφική, τον Zhu Xiaozang για να γράψει στίχους και ο Jiang Meisheng για να γράψει ποιήματα για την κόρη του στη Σαγκάη. Συγκεκριμένα, ο Zhu Xiaozang ήταν ηγέτης στον κόσμο της ποίησης, γεγονός που δείχνει τις καλές προθέσεις του Zhou Henian. Η Zhou Lianxia δεν ατίμασε τις εντολές του πατέρα της και τα ποιήματά της έγιναν διάσημα για λίγο.

Στα πρώτα του χρόνια, συνέταξε το "Χειρόγραφο ποίησης Xiaoluochuan", στα τελευταία του χρόνια, συνέταξε το "Luochuan Rhymes" και αυτό που έχει απαγγελθεί μέχρι τώρα είναι το "Xijiang Moon·Cold Night": Η φωνή ψιθύρισε απαλά αρκετές φορές Και τα λόγια ήταν ακόμα ρηχά μέσα στην κρύα νύχτα, επέστρεψα νωρίτερα. Ο Ντινγκ Νινγκ έδωσε μια υπόσχεση να μην ξεχαστεί, τα αστέρια λάμπουν έντονα, αλλά αφήστε τις δύο καρδιές να λάμπουν μαζί, δεν είναι κακό να μην έχετε λάμπα ή φεγγάρι.

Η Zhou Lianxia έγραψε επίσης πολλά ποιήματα για την αγάπη και τα αντικείμενα, τα οποία είναι πολύ καλή στο να βρίσκει μια κατάλληλη λέξη για να εκφράσει τα συναισθήματά της. Ωστόσο, τελικά, η ζωή ήταν πολύ προνομιακή και δεν μπορούσα να εκτιμήσω τα βάσανα του κόσμου, έτσι τα πρώιμα ποιήματά μου ήταν μόνο γεμάτα ταλέντο αλλά όχι αρκετό γούστο.

Η Liu Xinhuang είπε στην "Ιστορία της Λογοτεχνίας στις Κατεχόμενες Περιοχές κατά τη διάρκεια του Αντι-Ιαπωνικού Πολέμου": "Η Zhou Lianxia ήταν γνωστή ως "Lianshi Niang". Εκείνη την εποχή, ήταν τόσο διάσημη όσο η Su Qing, η Zhang Ailing, η Pan Liudai, Η «Lianshi Niang» δεν μπορεί παρά να ειπωθεί ότι έχει κάποια ταλέντα, όπως καλλιγραφία, ζωγραφική και ποίηση, και η εμφάνισή της είναι επίσης η πιο όμορφη μεταξύ των γυναικών συγγραφέων έχει εγκωμιαστεί σε έργα λογοτεχνικής ιστορίας.

Ο Maoheting ήταν μια σπουδαία φυσιογνωμία στον κύκλο της μοντέρνας ποίησης. Είχε μεγάλη εκτίμηση, αλλά επαίνεσε πολύ τα ποιήματα του Zhou Lianxia και τα συνιστούσε σε άλλους πολλές φορές. Ο Xu Xiao'ao ήταν ένας τρελός στον κόσμο της ποίησης, υπήρχαν μόνο λίγα άτομα που του άρεσαν, αλλά τον έλκυε πολύ ο Zhou Lianxia. Όταν επέστρεφε, έλεγε ακαδημία ζωγραφικής, όσον αφορά την ποίηση, η Zhou Lianxia κατέχει την πρώτη θέση, κάτι που είναι κρίμα».

Έχει ένα σύντομο ποίημα «Cold Night»: Ψιθύρισε σιγανά αρκετές φορές, λέγοντας ότι η κρύα νύχτα είναι ακόμα ρηχή. Πήγαινε σπίτι νωρίς, πήγαινε για ύπνο νωρίς και θα σε δω στα όνειρά μου. Η υπόσχεση του Ντινγκ Νινγκ δεν θα ξεχαστεί ποτέ και τα αστέρια θα λάμπουν έντονα. Αλλά ας λάμπουν οι δύο καρδιές μαζί, άσχετα αν δεν υπάρχει λάμπα ή φεγγάρι. Είναι πράγματι μια αληθινή βιογραφία της σχολής Wanyue, με τη γοητεία του Li Yian.

Ο Zhou Lianxia ήταν ένας γρήγορος στοχαστής Κάποτε, ο Liu Dingzhi, ένας δεξιοτέχνης της ζωγραφικής και της καλλιγραφίας, ζωγράφισε ένα πορτρέτο για τα γενέθλιά του. Ο Μάο Χέτινγκ δυσκολευόταν να γράψει, και η τοποθέτηση ήταν απλώς μια χειροτεχνία, και δεν υπήρχε καμία αναφορά σε αυτό. Ενώ δίσταζε, ο Zhou Lianxia είπε: Αν το ζωγραφίζεις σε λευκό, γιατί να μπεις στον κόπο να επιμείνεις σε υπαινιγμούς, γίνεται ένα ποίημα με επτά ομοιοκαταληξίες: τα λεπτά κόκκαλα και η μακριά γενειάδα περιλαμβάνονται στον πίνακα, και όλοι οι περαστικοί πιστεύουν ότι είναι ο Liu Weng. Οι ασημένιες τρίχες είναι τοποθετημένες δίπλα-δίπλα στο χιόνι και οι διπλοί πέλεκυς κρέμονται στο ουράνιο τόξο του νεφρίτη. Το συνονθύλευμα είναι άψογο, παριστάνοντας τη θαυματουργή κατασκευή του μπροκάρ Yunjin. Μόνο η πραγματική γενεαλογία έχει απομείνει στο Yiyuan σήμερα και έγινε η πρώτη συνεισφορά στην οικογένεια Jun.

Η Zhou Lianxia είναι από τη φύση της όμορφη και εξαιρετικά έξυπνη Αυτό που είναι ακόμα πιο σπάνιο είναι ότι συνδυάζει επιδέξια την ευκινησία, το χιούμορ και την ελευθερία, διαμορφώνοντας τον πολύχρωμο χαρακτήρα και την προσωπικότητά της. Σύμφωνα με την αφήγηση του Chen Julai: Ο Zhou Lianxia ήταν έξυπνος, πνευματώδης και χιουμοριστικός από τη φύση του και ήταν διάσημος στους κύκλους της ποίησης, της καλλιγραφίας και της ζωγραφικής της Σαγκάης.

Μια μέρα, η ζωγράφος του Πεκίνου Zhou Huaimin ήρθε στη Σαγκάη η Wu Qingxia παρέθεσε ένα συμπόσιο στο σπίτι της και κάλεσε τους Tang Yun, Jiang Hanting, Chen Julai και Zhou Lianxia να τον συνοδεύσουν. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, ο Chen Ju ζήτησε από τον Jiang Hanting να φτιάξει μια σελίδα με το περιεχόμενο του Liang Zhu να μεταμορφώνεται σε πεταλούδα.

Εκείνη την ώρα, ήταν μεσοκαλόκαιρο, για να αποτρέψει τους λεκέδες από τον ιδρώτα, η Zhou Lianxia έβγαλε ένα μεγάλο μαντήλι από τα χέρια της και σκέπασε το άλλο μισό της βεντάλιας ενώ μπάλωσε τα λουλούδια. Όταν το είδε ο Τανγκ Γιουν, αστειεύτηκε: «Αυτό το μαντήλι είναι τόσο μεγάλο, είναι αντρικό μαντήλι και απάντησε: «Ναι, το πήρε και είπε: «Δώσε μου τον Τζόου». : «Μπορείς να το πάρεις κι εσύ, τότε είπε: «Αυτό που παίρνεις είναι το μαντήλι που χρησιμοποιούσε ο γιος μου για να σκουπίσει τη μύτη του της με ένα χαμόγελο.

Μια άλλη φορά, ο Zhou Lianxia πήγε στο σπίτι του Wu Qingxia για να καθίσει. Υπάρχει μια τεράστια θήκη στο Seal Incense Pavilion του Wu Qingxia, το οποίο έχει μήκος περίπου δέκα πόδια και πλάτος περίπου τρία πόδια. Είναι κατασκευασμένο από ξύλο βερίκοκου και αγοράστηκε από την Wuzhong. Ο Wu Qingxia είπε ότι ήταν ειδικά κατασκευασμένο για την Peng Yulin για να ζωγραφίζει άνθη δαμασκηνιάς. Όταν η Zhou Lianxia το άκουσε, χαμογέλασε και είπε στην Qingxia: «Αποδείχθηκε ότι ήταν η "Peng Gongan" ήταν τόσο πνευματώδης και πνευματώδης.

Στα τελευταία της χρόνια, η Zhou Lianxia ήταν ακόμα λαμπερή και οι κινήσεις της διατηρούσαν ακόμα την προηγούμενη συμπεριφορά της. Ένας φίλος ζήτησε μια πρόσφατη φωτογραφία της και η Zhou Lianxia έστειλε πίσω δύο ποιήματα από το "Business Master", συμπεριλαμβανομένων των ακόλουθων στίχων: "Είμαι ήδη άσχημος σκλάβος, πώς μπορώ να είμαι γοητευτικός; Το πράσινο είναι κόκκινο στα τέλη της άνοιξης, και δεν έχει νόημα να κάνεις σκιές...»

Παγκόσμια Επιλογή Τέχνης