nuntium

한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

Hoc unumquemvis experientiam habet;

Olim amicissimus;

Ob differentias temporis et spatii;

Contactus tardius minuatur.

Miram quondam habui memoriam;

simul in perpetuum esse promisimus;

Nunc longe absumus;

Lopsided ......

Cum vita nova;

Novus ambitus, amici novi.

Nonnunquam cogito;

Cogitemus qui fuimus quondam.

Carus tibi,

Gratum est tibi occurrere,

Mecum ambulate per illam longam viam.

Age cogita, diu inter se non contingi.

Ego vere volo te videre.

Scisne?

Ego vere volo te videre,

subito apparebit ante te,

Mirari vultus tuos,

Sentire affectum amplectendi;

Nam tu nescis,

Nescio quid hoc tempore cogito.

Ego vere volo te videre,

Sedens facie ad os ad te,

Audi te de dolore et laetitia loqui;

Experiamur esse veri amoris;

Hoc nescis,

Quam cura me hoc tempore nescio.

Ego vere volo te videre,

Ambulans passu in via phantasiae;

Audi me et te quaedam intima verba dicere;

Romanorum vitae

Hoc nescis,

Nescio me diu eam prospexisse.

Ego vere volo te videre,

Vide elit in quo habitas,

Sentire difficultatem vitae tuae;

Intellexisti cur tam inusitato animo?

Hoc nescis,

Non scio me tibi appropinquare velle,

Huc ades ut curas tuas solve.

Ego vere volo te videre,

Cena est apud te;

Experiar felicitatem esse apud te;

Fac te non solum sentire;

Hoc nescis,

Quia numquam dixi tibi.

Ego vere volo te videre,

Aliquantum temporis manere apud te,

Tuam curam et calorem sentis;

Sentimus curari fervorem;

Hoc nescis,

Haec phantasia semper habui.

Ego vere volo te videre,

Recordemur iter, quod pergimus,

Compita vitae transeamus simul,

Exper- titia laetitiae simul;

Sententia beatitudinis communicet.

Tempus nos a praeterito ad praesens accipit;

Dilutum est memoria;

Quod auferri non potest, memoriae sunt.

Si iterum conveniant una die

Spero nihil mutandum;

Sicut ante